ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :

Σκοπός του Συλλόγου

Η φωτογραφία μου
Παράδοση είναι ...τo μελωδικό νανούρισμα της μάνας, οι θρύλοι του παππού ,τα κάλαντα, τα χελιδονίσματα, οι μαντινάδες,τα έθιμα ,οι χοροί και οι σκοποί που μας συντρόφευαν σε κάθε χαρά ,οι ενδυμασίες ,τα κεντήματα ,τα δίστιχα, τα παιχνίδια και όσα άλλα είναι μέρος της ζωής του τόπου μας. Κρατήστε περήφανα στις καρδιές σας ,αλώβητο αυτό το θησαυρό και παραδώστε τον στις επόμενες γενιές! Έτσι θα ακούμε τους παλμούς του τόπου μας ολοζώντανα και δεν θα σβήσει τίποτε στη χοάνη της παγκοσμιοποίησης! Η επίσημη ίδρυση του συλλόγου μας ως ανεξάρτητο σωματείο έγινε το 1998 με κύριο σκοπό και στόχο τη διατήρηση και τη διάδοση των χορών, των τραγουδιών και των παραδόσεων της Κέρκυρας και της υπόλοιπης Ελλάδας, καθώς επίσης και την προσέγγιση της νεολαίας απομακρύνοντάς την από τους κινδύνους της εποχής μας.

24 Ιουνίου Γενέσιον του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου

24 Ιουνίου Γενέσιον του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου



Την ημέρα αυτή η Αγία μας εκκλησία εορτάζει το γενέσιο του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. Ο πατέρας του Ζαχαρίας, ήταν ιερέας. Κάποια ημέρα την ώρα του θυμιάματος, είδε μέσα στο θυσιαστήριο άγγελο Κυρίου, ο οποίος του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο τον οποίο θα ονόμαζε Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά , αλλά δυσπιστούσε. Η γυναίκα του ήταν ηλικιωμένη και στείρα και άρα ήταν αδύνατο να κυοφορήσει. και αυτές τις αμφιβολίες τις εξέφρασε στον άγγελο ο οποίος του απάντησε ότι το παιδί θα γεννηθεί και εκείνος θα τιμωρηθεί για την απιστία του, παραμένοντας κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι η γυναίκα του η Ελισάβετ συνέλαβε και μετά από εννέα μήνες γέννησε γιο. Οκτώ ημέρες μετά τη γέννηση κατά την περιτομή του παιδιού οι συγγενείς, θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του δηλ. Ζαχαρία. όμως ο Ζαχαρίας έγραψε επάνω στο πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως λύθηκε η γλώσσα του και όλοι οι παριστάμενοι πλημμύρισαν χαρά κι ελπίδα, διότι κατάλαβαν ότι γεννήθηκε ο Πρόδρομος της παρουσίας του αναμενόμενου Μεσσία. Ο Ιωάννης δε διέθετε μόνο το χάρισμα της προφητείας, αλλά αξιώθηκε και τη μεγαλύτερη χαρά και τιμή. Βάπτισε το Μεσσία Χριστό, τον οποίο και ομολογούσε σ' όλη του τη ζωή.

Το έθιμο του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα


Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή, που επικρατούσε η 'κληδόνα'. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες, που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδονταν προφητική σημασία. Στη νεοελληνική αντίληψη το έθιμο αυτό εξελίχθηκε σε μια όμορφη και ενδιαφέρουσα ιεροτελεστία, περισώζοντας τους ερωτικούς χρησμούς. Ο Κλήδονας ζωντανεύει τη μέρα του Αη-Γιαννιού, στις 24 Ιουνίου, που συμπίπτει με τη θερινή τροπή του ήλιου.


Χαλάστρα Θεσσαλονίκης το έθιμο του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα
- Κάθε χρόνο ,το τελευταίο τριήμερο (Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή) του Ιουνίου ,αναβιώνει στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης το έθιμο της Τζαμάλας και του Αϊ-Γιαννιού του Κλήδονα. Η αναβίωση και αναπαράσταση του εθίμου ξεκινάει το απόγευμα του Σαββάτου. Στις γειτονιές του Δήμου Χαλάστρας ανάβουν οι φωτιές (Τζαμάλες) και με τη συνοδεία παραδοσιακών οργάνων (Κλαρίνο, Ζουρνάς κ.λ.π.) στήνεται χορός γύρω από τη φωτιές.

- Στη συνέχεια η ομάδες ξεκινούν για την κεντρική πλατεία ,κρατώντας αναμμένες δάδες , όπου και ξεκινά το κυρίως μέρος της αναπαράστασης του εθίμου. Μία αναπαράσταση που εξιστορεί πως οι ελεύθερες κοπέλες έπρεπε να πάρουν το αμίλητο νερό από τα πηγαδάκια της περιοχής , τα τραγούδια και τις ευχές προς τον Άι-Γιάννη τον Κλήδονα που συνόδευαν όλη αυτή την ιεροτελεστία και τέλος την προετοιμασία της φωτιάς (Τζαμάλας) από τον αρχηγό της οικογένειας.

- Μετά το τέλος της αναπαράστασης ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι γύρω από τη μεγάλη φωτιά (Τζαμάλα) που ανάβει στην πλατεία της Χαλάστρας. Την Παρασκευή και την Κυριακή υπάρχουν παραδοσιακές χορευτικές παραστάσεις υπό την αιγίδα του Κέντρου Νεότητας Χαλάστρας.

- Την Κυριακή μάλιστα υπάρχει και η γιορτή Μυδιού, όπου τοπικοί οστρακοπαραγωγοί μοιράζουν τοπικούς μεζέδες με βάση τα μύδια της περιοχής. Φέτος το έθιμο θα αναβιώσει 24 με 26 Ιουνίου 2005 με την ονομασία «ΓΙΟΡΤΕΣ ΒΑΡΔΑΡΗ 2005» και πραγματοποιείτε με την συμμετοχή του Χορευτικού Τμήματος του Κέντρου Νεότητας Χαλάστρας και τη βοήθεια του Προσκοπικού Ομίλου του Δήμου Χαλάστρας.


Κλήδονας και Σαρακατσάνοι ( Καλογιάννια )
- «Καλογιάννη» έλεγαν οι Σαρακατσάνοι τον Άη-Γιάννη τον Πρόδρομο γιατί βάπτιζε τους χριστιανούς και τον ίδιο τον Χριστό και προς τιμήν του «Καλογιάννια» ονόμασαν ένα είδος φυτού-λουλουδιού. Έτσι το απόγευμα της παραμονής της γιορτής, οι κοπέλες μάζευαν τα καλλογιάνια, τόσα κλαδιά όσα και τα μέλη της οικογένειας τους. Τα έταζαν ένα για τον καθένα και τα έδεναν αρμαθιά με κόκκινη κλωστή σε «χερούλες».

- Στην κάθε χερούλα έδεναν και ένα ασημικό ή δαχτυλίδι και όλα μαζί τα έβαζαν μέσα σε ένα κακκάβι, με νερό τόσο, όσο να βρέχονται όλα και να είναι δροσερά, το οποίο έβαζαν σε τέτοιο μέρος ώστε να το βλέπει ο ουρανός όλη νύχτα. Αυτό το κακκάβι σκέπαζαν με ένα μαντήλι από το εικονοστάσι που ήταν κόκκινο και σταμπωτό και αφού τελείωνε η διαδικασία τότε μία κοπέλα της οποίας ζούσαν και η μάνα και ο πατέρας, έπαιρνε το κακκάβι το έβαζε, πάνω στο κεφάλι της και ξεκινούσαν όλες μαζί για τη βρύση τραγουδώντας: «Κίνησα το δρόμο-δρόμο, το στενό το μονοπάτι.

- Βρίσκω μια μηλιά στη μέση κι άλλη μία παρακάτω ξάμωσα να πάρω μήλα και μαράθηκαν τα φύλλα μην το παίρνεις, μη το κρύβεις, μην το αγουρομαραγκιάζεις, τα ‘χει ο αφέντης μετρημένα κι η κυρά του φυλαγμένα». Το γλέντι δεν τελείωνε παρά μόνο τις πρώτες πρωινές ώρες, παλιότερα βέβαια κρατούσε σύμφωνα με τις μαρτυρίες δύο νύχτες και τρεις μέρες . Κάποτε όλα αυτά έφταναν στο τέλος, η κάθε μια έπρεπε να πάρει τα δικά της Καλογιάννια για να τα πετάξει και να δουν τι είδους μαντικές προγνώσεις θα μπορούσαν να κάνουν.

- Η κοπέλα με το κακκάβι τα σήκωνε για τελευταία φορά στο κεφάλι της άπλωνε το χέρι της έπαιρνε ένα στην τύχη και φώναζε: «Ποιανής είναι;» Τότε η κάτοχος που γνώριζε το δαχτυλίδι της έλεγε «Θκομ-θκομ». Αυτό ήταν το πιο σημαντικό γεγονός για την κοπέλα κατά τους Σαρακατσάνους, γιατί παντρευόταν πρώτη-πρώτη και θα ‘χε καλό γάμο.

Φωτιές Κλήδονα
- Στις 24 του μηνός τυχαίνει η ακμή του θέρους, οι θερινές αλλαγές του ήλιου, που είναι μια ση-μαντική, αλλά μερικές φορές κι επικίνδυνη αλλαγή του χρόνου, κυρίως για τους γεωργούς. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ορισμένες συνήθειες των αρχαίων, σχετικές με το θερινό ηλιοστάσιο, διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα.

- Μια τέτοια συνήθεια είναι κι οι φωτιές τ’ αϊ -Γιαννιού που άναβαν στους δρόμους, στις 24 Ιουνίου το βράδυ, και πηδούσαν πάνω απ’ αυτές. Το πήδημα πάνω από τις φλόγες ήταν για τους αρχαίους ένα έθιμο καθαρτήριο και «διαβατήριο». Μ’ αυτόν τον τρόπο καθαρίζονταν, με τη δύναμη της φωτιάς, κι έτσι, δυνατοί και καθαροί έμπαιναν στη νέα περίοδο που άρχιζε.




Διαβάστε περισσότερα »"24 Ιουνίου Γενέσιον του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου"

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Με το θερινό ηλιοστάσιο, τη μεγαλύτερη
σε διάρκεια
ημέρα του χρόνου, ξεκινά επίσημα σήμερα

το καλοκαίρι.

Στην μετεωρολογία το καλοκαίρι καθορίζεται συμβατικά ως η περίοδος που περιλαμβάνει για το Βόρειο ημισφαίριο τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο και διαρκεί από το θερινό ηλιοστάσιοέως τη φθινοπωρινή ισημερία. Στο Νότιο ημισφαίριο το καλοκαίρι ξεκινά κατά στις 21 Δεκεμβρίου, και περιλαμβάνει συμβατικά τους μήνες Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο...

Κατά την διάρκεια του (Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου) και (Δεκέμβρη, Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου), το Βόρειο και το Νότιο ημισφαίριο ξεπερνούν αντίστοιχα σε άνοδο της θερμοκρασίας τους υπόλοιπους μήνες.
Αν και το βόρειο ημισφαίριο ουσιαστικά «κοιτάζει» στις 21 Ιουνίου τον Ήλιο από το πιο κοντινό σημείο που είναι δυνατό, η αποκορύφωση της θερμοκρασίας αργεί. Η χρονική υστέρηση κατά περίπου ενάμιση μήνα (μέχρι τις αρχές Αυγούστου) συμβαίνει επειδή χρειάζεται χρόνος μέχρι να συσσωρεύσουν και να αποβάλουν θερμότητα οι ωκεανοί του βορείου ημισφαιρίου, οι οποίοι ακόμα διατηρούν χαμηλή θερμοκρασία από την παγωνιά του χειμώνα.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

πηγη:paraplanitikos
Διαβάστε περισσότερα »"ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ"

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Διαβάστε περισσότερα »"ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ"

Τεστ

Τεστ: Συμφωνείς με όλα τα παρακάτω; Αν ναι, τότε πράγματι είσαι Ελληνάρας!

17 Ιουνίου 2011

Τεστ: Συμφωνείς με όλα τα παρακάτω; Αν ναι, τότε πράγματι είσαι Ελληνάρας!

Αν σου συμβαίνουν κι εσένα όλα τα παρακάτω τότε ναι είναι αλήθεια είσαι Έλληνας! Δες τι μας χαρακτηρίζει...!

  • Δεν τρως ποτέ ßραδινό πριν τις 10µµ.
  • Πρέπει τουλάχιστον πέντε φορές το χρόνο να τραβηχτείς στον σταθµό των ΚΤΕΛ για να παραλάßεις έναν τενεκέ λάδι, έναν τενεκέ µέλι, έναν τενεκέ φέτα, ρίγανη, τσάι ßουνού, ελιές και λεµόνια.
  • Στη γειτονιά σου υπάρχει τουλάχιστον µια οδός που λέγεται Ελευθερίου Βενιζέλου.
  • Όποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πως ο κόσµος ζει χωρίς περίπτερα.
  • Υπάρχει µεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε µποτιλιάρισµα στις 6π.µ.της Κυριακής.
  • Σε τσαντίζει το ότι για να πας να ψωνίσεις το Σάßßατο πρέπει να ξυπνήσεις νωρίς, επειδή τα µαγαζιά κλείνουν στις 3.
  • Χειροκροτάς τον πιλότο όταν προσγειωθείς.
  • Έχεις αυτοκίνητο που κοστίζει πάνω από 60.000 ευρώ και αρνείσαι να το δώσεις στον παρκαδόρο γιατί θεωρείς κλοπή τα 5 ευρώ που σου ζητάει.
  • Αναρωτιέσαι γιατί ο φραπές δεν έχει διεθνή επιτυχία.
  • Αγαπηµένη σου ασχολία όταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό για να ξεφύγεις λίγο από την Ελλάδα, είναι να ψάχνεις για άλλους Έλληνες.
  • Δεν σου κάνει εντύπωση γοµάρι 30 χρονών να ζει µε τους γονείς του ή 25 και να µην έχει ßγάλει ούτε µεροκάµατο.
  • Νηστεύεις, αλλά κάθε φορά µε διαφορετικούς όρους.
  • Ποτέ δεν σου φτάνουν τα χρήµατα για τα ßασικά είδη ανάγκης, αλλά πάντα σου περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας.
  • Μισείς τους δηµοσίους υπαλλήλους, αλλά όνειρο ζωής είναι να γίνεις ένας από αυτούς.
  • Κυριακή πρωί κοινωνάς στην εκκλησία και το απόγευµα ρίχνεις Χριστοπαναγίες στο γήπεδο.
  • Διπλοπαρκάρεις για τσιγάρα κλείνοντας το δρόµο και απολογείσαι σ' αυτούς που κορνάρουν, αλλά στο παρακάτω στενό πλακώνεις τον οδηγό που έκανε ακριßώς το ίδιο.
  • Καυχιέσαι που ήσουν Λοκατζής στο Μεγάλο Πεύκο χλευάζοντας τους πεζικάριους, αλλά ßάζεις ßύσµα για να πάει ο γιος σου κέντρο στην Κόρινθο και ειδικότητα διαßιßαστής στο Χαϊδάρι.
  • Πας γυµναστήριο και καπνίζεις και ένα πακέτο τσιγάρα τη µέρα.
  • Καυχιέσαι για τις κατακτήσεις του γιού σου αλλά περηφανεύεσαι ότι η κόρη σου είναι παρθένα.
  • Προειδοποιείς µε τα φώτα για µπλόκο
  • Όταν σταµατάς στο φανάρι έχεις το χέρι στην κόρνα.
  • Πάντα αναρωτιόσουν σε τι διάολο χρησιµεύει η 'διάßαση πεζών'

AthensMagazine.gr
Διαβάστε περισσότερα »"Τεστ"

Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2011


Η ιστορία της ημέρας του Αγίου Πνεύματος για να μην ξεχνιόμαστε και να μαθαίνουμε!


Το άγιο πνεύμα ονομάζεται στην εκκλήσια και "πνεύμα της αλήθειας".
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος πάνω στους Αγίους Αποστόλους κατά την ιστορική εκείνη ημέρα, δέκα ημέρες μετά την ένδοξη Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, αποτελεί την αρχή μιας καινούργιας δημιουργίας του κόσμου.

Γιατί όπως τότε, στην αρχή της πρώτης δημιουργίας, το Πνεύμα του θεού έφερε τον κόσμο από το άμορφο χάος της αβύσσου στην ομορφιά της υλικής δημιουργίας και στο φως της ζωής, έτσι και τώρα «η βιαία πνοή» του ιδίου Αγίου Πνεύματος, αναπλάθει την παραμορφωμένη από την αμαρτία μάζα των εθνών και δημιουργεί τον νέο λαό του θεού, την Εκκλησία.

Πνευματικό σεισμό δημιούργησε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα εκείνη.

Ο απόστολος Πέτρος ήταν εκείνος που ανέλαβε να μιλήσει στο πλήθος που συγκεντρώθηκε για να δει τι ήταν αυτό το υπερφυσικό φαινόμενο, που σαν βίαιος άνεμος κατέβηκε από τον ουρανό και γέμισε το σπίτι, όπου βρίσκονταν οι μαθητές.

¨Εμειναν κατάπληκτοι οι παρευρισκόμενοι, όταν ο καθένας από τους διαφορετικούς ανθρώπους που βρίσκονταν την ημέρα εκείνη στα Ιεροσόλυμα άκουγε τους Αποστόλους να μιλάνε τη δική του γλώσσα. Με απορία έλεγαν μεταξύ τους : «Μα αυτοί που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα;» ‘Ησαν δε οι συγκεντρωμένοι, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Ασίας, της Φρυγίας, της Παμφυλίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης, Ρωμαίοι εγκατεστημένοι στην Παλαιστίνη, Κρήτες και Άραβες.
Ολοι αυτοί έμειναν εκστατικοί και απορούσαν τι να σημαίνει άραγε το φαινόμενο αυτό. Άλλοι χλεύαζαν και άλλοι έλεγαν ότι «γλεύκους μεστωμένοι εἰσίν» δηλαδή ότι οι Απόστολοι είναι μεθυσμένοι.

Στην ομιλία του ο Πέτρος, τους εξήγησε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι μεθυσμένοι μια τόσο πρωϊνή ώρα (9η πρωϊνή) και θύμισε στους Ιουδαίους την προφητεία του Ιωήλ, που έλεγε ότι μετά τον ερχομό του Μεσσία, ο Θεός θα μοιράσει τα χαρίσματα του Πνεύματος Του σε όλους τους Ανθρώπους ( Ιωήλ Β′ 28). Το κεντρικό όμως σημείο της ομιλίας του αποστόλου Πέτρου ήταν ο τονισμός του γεγονότος της Αναστάσεως του Χριστού. Είπε χαρακτηριστικά «τοῦτον τόν Ἰησοῦν (που εσείς σταυρώσατε), ἀνέστησε ὁ θεός, οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμέν μάρτυρες» (Πραξ. Β´ 32). Στη συνέχεια, τελείωσε την ομιλία του καλώντας όλους να μετανοήσουν και να βαπτιστούν στο όνομα του Χριστού, ώστε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και να λάβουν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Εκείνη την ημέρα πίστεψαν και βαπτίστηκαν τρεις χιλιάδες άνθρωποι.
newsit
Διαβάστε περισσότερα »"Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2011"

Έθιμα και γιορτές Ιουνίου

Το ελληνικό καλοκαίρι είναι γεμάτο γιορτές και όμορφα έθιμα. Αρκετά από αυτά έχουν κάπως ξεθωριάσει στην σύγχρονη εποχή. Αλλά τώρα, να μια ευκαιρία, να τα θυμηθούμε και να τα τιμήσουμε!
Της Αναλήψεως, σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα, γιορτάζεται η επιστροφή του Χριστού στον Ουρανό. Κατά την παράδοση, της Αναλήψεως κάνει κανείς το πρώτο μπάνιο του χρόνου στην θάλασσα για να έχει καλή υγεία, ενώ ψάχνει να βρει μια χορταριασμένη μαλλιαρή πέτρα για να τη βάλει κάτω από το κρεβάτι για να του φέρει καλή τύχη όλη την υπόλοιπη χρονιά. Συνήθιζαν δε, με ένα μπουκάλι να μαζεύουν τα «σαράντα κύματα» όπως έλεγαν, που το φύλαγαν για ένα χρόνο, σημάδι και αυτό καλής τύχης και ευδαιμονίας

Πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα, της "Πεντηκοστής, ημέρα Κυριακή, ημέρα που το Άγιο Πνεύμα πήγε στους Αποστόλους. Η Δευτέρα είναι αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα. Κατά την παράδοση, την Ανάσταση οι ψυχές των αγαπημένων προσώπων που έχουν πεθάνει κατεβαίνουν στη γη και ξαναφεύγουν την ημέρα της Πεντηκοστής. Στη Βόρειο Ελλάδα, την παραμονή της Πεντηκοστής οι νοικοκυρές έφτιαχναν πίτες και να τις πήγαιναν στην εκκλησία με ένα κερί και ένα καλάθι με τριαντάφυλλα, για τις ψυχές των νεκρών. Οι πίτες ήταν συνήθως αλμυρές με τυρί ή γλυκές με καρύδια και ζάχαρη. Μετά τη λειτουργία τις μοίραζαν στον κόσμο για να συγχωρήσουν τους νεκρούς. Λέγανε πως όποιος δεν έκανε πίτα και είχε πρόσφατα χαμένο, αυτός γύριζε στον ουρανό κλαίγοντας. Οι νοικοκυρές έφτιαχναν και τα ψυχοκέρια, κεριά με τόσες κλωστές, όσοι και οι νεκροί τους και τα έκαιγαν όλη τη Σαρακοστή. Στη Νότιο Ελλάδα, έφτιαχναν κόλλυβα, τα χρυσά κόλλυβα, όπως τα ονομάζουν. Αυτήν την ημέρα στη λειτουργία μνημονεύονται όλοι οι πεθαμένοι. Στη Θράκη, δεν δούλευαν στα χωράφια, ούτε ανακάτευαν τα ρούχα τους, γιατί είναι «ποντικόμερα» και οι ποντικοί θα τα καταστρέψουν.
Πανηγύρια.
Το πανηγύρι έχει ιστορικό, θρησκευτικό και ταυτόχρονα κοινωνικό και συμβολικό χαρακτήρα. Τα παλιά χρόνια, τα πανηγύρια ήταν η μοναδική διασκέδαση των ανθρώπων των χωριών, η ευκαιρία για να μαζευτούν, να πιούν, να φάνε, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να χαρούν, να διασκεδάσουν. Τα τοπικά πανηγύρια είναι η γνήσια συνέχεια των παραδόσεων μας, όπου έχουν τις ρίζες τους και πολλά από τα έθιμά μας. Αποτελούν ίσως το χαρακτηριστικότερο δείγμα εθιμικού στοιχείου, σχετίζονται με τη θρησκευτική ζωή των κατοίκων και τις λατρευτικές τους συνήθειες και συνεχίζουν να γιορτάζονται με πολύ ευλάβεια και κατάνυξη, διατηρώντας αλώβητο το παραδοσιακό τους χρώμα. Πανηγύρια διοργανώνουν σχεδόν όλα τα χωριά, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όπου υπάρχει εκκλησία ή ξωκλήσι. Την όλη διοργάνωσή τους συνήθως αναλαμβάνουν οι πανηγυράδες, δηλαδή η οικογένεια, που κρατά για ένα ολόκληρο χρόνο την εικόνα του αγίου στο σπίτι της. Σα νησιά, τα περισσότερα ξωκλήσια έχουν τον ιδιοκτήτη τους. Tο απόγευμα της παραμονής ψάλετε ο Εσπερινός, ακολουθεί αρτοκλασία και περιφορά της Εικόνας γύρω από το εξωκλήσι, με πλήθος κόσμου και στη συνέχεια αρχίζει το πανηγύρι. Οι πανηγυράδες παραθέτουν γεύμα σε όλο τον κόσμο που συμμετείχε στον εσπερινό. Το πατροπαράδοτο αυτό γεύμα λαμβάνει χώρα είτε στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου στρώνονται τάβλες, είτε στην ύπαιθρο όταν πρόκειται για μικρό εκκλησάκι. Κάθε άγιος έχει το φαί του, που μαγειρεύεται με παραδοσιακή συνταγή και φυσικά με πολύ ντόπιο κρασί. Το γλέντι, με παραδοσιακά όργανα, χορό και τραγούδι κρατάει μέχρι το ξημέρωμα. Τυχερός είναι ο επισκέπτης που θα βρεθεί σε πανηγύρι και θα γνωρίσει την φιλοξενία των κατοίκων. Το ελληνικό καλοκαίρι είναι γεμάτο από πανηγύρια.

Γιορτές του Ιουνίου.

24 Ιουνίου του Ιωάννου του Προδρόμου. Κατά την παράδοση, την παραμονή στις 23 Ιουνίου, μικροί και μεγάλοι γιορτάζανε το κάψιμο των πρωτομαγιάτικων στεφανιών, αλλά στην πραγματικότητα μαζεύανε ότι παλιό είχαν καρέκλες, χαλασμένα τραπέζια, καφάσια, κοφίνια ακόμα και χαρτικά και τα καίγανε με μεγάλες φωτιές στις γειτονιές. Οι μεγαλύτεροι είχαν τον έλεγχο της φωτιάς, την περιλούζαμε με οινόπνευμα, πάνω βάζαμε τα στεφάνια και οι πιο τολμηροί ξεκίναγαν να πηδάνε, έστω και αν τσουρουφλίζονταν. Στις Κυκλάδες, παίρνουν στάχτη από τις φωτιές και την ρίχνουν στις ρίζες των δένδρων για να έχουν καλή καρποφορία. Τα παλιά χρόνια, οι άρρωστοι συνήθιζαν να κάνουν μπάνιο αυτή την ημέρα, για να γιατρευτούν. Στην Πελοπόννησο, τα ανύπαντρα κορίτσια έφτιαχναν στεφάνι από λουλούδια και το έβαζαν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποιόν θα παντρευτούν.

Θερισμός. Τα παλιά χρόνια, με το που έμπαινε ο Ιούνης άρχιζε ο θερισμός που ήταν αληθινή γιορτή και τελείωνε μέσα Ιουλίου. Οι οικογένειες φόρτωναν στα μουλάρια τα πράγματά τους, έπαιρναν τα ζώα τους και ξεκίναγαν για τα χωράφια όπου έμεναν σε καλύβες, σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Στο θερισμό συμμετείχε όλη η οικογένεια, μικροί και μεγάλοι. Πολλές μικρομάνες που δεν είχαν πεθερά ή μάνα στο σπίτι, έπαιρναν τα μικρά στη σαρμανίτσα ή νάκα και τα κρέμαγαν στον ίσκιο των δέντρων. Κάθε μέρα ξεκινούσαν νωρίς το πρωί, γιατί η ζέστη του καλοκαιριού ήταν αφόρητη. Οι γυναίκες φορούσαν μια άσπρη μαντίλα για τον ήλιο και οι άντρες τις ασκιάδες, που έφτιαχναν από στάχια. Οι γυναίκες θέριζαν και οι άντρες έδεναν τα χερόβολα δεμάτια και τα κουβαλούσαν στις θημωνιές για το αλώνισμα. Το μεσημέρι σταματούσαν για φαγητό, καθόντουσαν καταγής στη σκιά κάποιου δέντρου, ή αν δεν υπήρχε δέντρο, έφτιαχναν κιόσκι με ξύλα και κλαδιά. Το φαγητό ήταν απλό και ελαφρύ, ψωμί, ελιές, τυρί, ντομάτες και φρούτα. Μετά το μεσημέρι, ξεκινούσε και πάλι ο θερισμός μέχρι να σουρουπώσει. Πολλές φορές η μία οικογένεια βοηθούσε την άλλη. Το τελευταίο φαγητό που τρώγανε στο χωράφι οι θεριστές το ονόμαζαν «καρποθέρι». Για να περνάει ευχάριστα η μέρα τους, δεν σταματούσαν τα χωρατά και τα τραγούδια. Όταν ο θερισμός τέλειωνε οι γεωργοί άφηναν στο τελευταίο χωράφι λίγα στάχια αθέριστα για να "ρίξουν το δράκο" όπως έλεγαν. Τα εργαλεία τους ήταν το δρεπάνι και η παλαμαριά. Η παλαμαριά, ήταν ένα ξύλινο γάντι, για να πιάνουν τα στάχια και να μην κόβονται. Το δρεπάνι είχε σχήμα μισοφέγγαρου με ξύλινη λαβή και με αυτό έκοβαν τα στάχια. Τα στάχια τα έκαναν δεμάτια και τα φόρτωναν στα μουλάρια και τα πήγαιναν στο αλώνι. Εκεί τα έβαζαν το ένα πάνω στο άλλο, τις θημωνιές. Με το τέλος του θερισμού, οι νοικοκυρές ετοίμαζαν ένα γλυκό, που το μοίραζαν με ευχές «άντε και του χρόνου».

Κατερίνα Κανελλοπούλου-Τσουχτίδη


Διαβάστε περισσότερα »"Έθιμα και γιορτές Ιουνίου"

Τετάρτη, 1 Ιουνίου 2011

Ιούνιος, Θερμαστής, Πρωτοούνης, Πρωτοούλης, Ερινιαστής, Αηγιάννης

Από το θέρος ως τις ελιές,
δεν απολείπουν οι δουλειές'
'Του χειμώνα οι βροχές, η χαρά του θεριστή'

Έχει ημέρες 30. Η ημέρα έχει ώρες 14.40΄και η νύχτα 9.20΄

* Την 1η - 2α Ιουνίου μερική έκλειψη του Ηλίου. Αόρατη από την Ελλάδα.

* Την 15η - 16η Ιουνίου ολική έκλειψη Σελήνης. Μερικώς ορατή από την Ελλάδα.

* 21 Ιουνίου, ώρα 19:16 Θερινό Ηλιοστάσιο. Αρχή του Καλοκαιριού.

Εορτές:

2 Της Αναλήψεως, 5 Αγ.318 Πατέρων, 11 Ψυχοσάββατο, 12 Της Πεντηκοστής, 13 Αγίου Πνεύματος, 19 Αγίων Πάντων, 24 Γεν.Προδρόμου, 29 Πέτρου & Παύλου, 30 Σύν.12 Αποστόλων.

Οικολογικές εργασίες.

* Ανθοκομία

Σκαλίζουμε και βοτανίζουμε όλα τα φυτά. Ο μήνας αυτός είναι αρκετά ζεστός. Πρέπει να προφυλάξουμε τα λουλούδια από τη ζέστη. Για το λόγο αυτό πληθαίνουμε τα ποτίσματα. Επίσης μεταφέρουμε τα πιο ευαίσθητα λουλούδια όπως γαρδένιες, καμέλιες και αζαλέες σε μέρος σκιερό. Μπορούμε να τα βοηθήσουμε λίγο κόβοντας και τους μεγάλους βλαστούς σε συνδυασμό πάντα με καθημερινό πότισμα. Ψεκάζουμε για θειαφασθένεια και μελίγκρα.

* Δενδροκομία.

Ποτίζουμε συχνότερα τα οπωροφόρα και τα μικρά δέντρα γιατί τώρα φουσκώνουν οι καρποί τους και έχουν ανάγκη περισσότερου νερού.

Αρχίζουν οι πρώτες συγκομιδές σε βερυκοκιές και ροδακινιές. Στις ελιές αρχίζουν να σχηματίζονται οι καρποί. Καταπολεμούμε το δάκο ψεκάζοντας τις ελιές 6-7 φορές.

Κρεμάμε στις συκιές ορνούς και τους ανανεώνουμε μια δυο φορές.

* Λαχανοκομία.

Κόβουμε ντομάτες και αγγούρια και θειαφίζουμε τις ντομάτες εναντίον του περονόσπορου. Βγάζουμε τις πατάτες τις οποίες τις απλώνουμε στον ήλιο για να πάρει την υγρασία και μετά τις μεταφέρουμε σε σκιερό και δροσερό μέρος. Μαζεύουμε τα κουκιά και τα τελευταία μαρούλια. Επίσης κόβουμε τα πρώτα καρπούζια και πεπόνια.

* Γεωργία.

Θερίζουμε τα σιτάρια. Σκαλίζουμε και βοτανίζουμε καπνά και βαμβάκι. Μαζεύουμε φακή και ρεβίθια. Αν υπάρχει υγρασία στα χωράφια μπορούμε να σπείρουμε όψιμο καλαμπόκι και φασόλια.

* Κτηνοτροφία.

Γενικεύουμε τα κούρεμα σε όλα τα ζώα και συνεχίζουμε την τυροκόμηση. Αρχίζει το πρώιμο ζευγάρωμα των προβάτων. Εν τω μεταξύ αποθηκεύουμε για το χειμώνα μπάλες από τριφύλλι και χορτάρι.

* Πτηνοτροφία.

Φροντίζουμε για τη σχολαστική καθαριότητα. Αυξάνουμε την ποσότητα του χόρτου στη διατροφή των πουλερικών.

* Μελισσοκομία.

Μεταφέρουμε τις κυψέλες σε μέρη που υπάρχει περισσότερη τροφή. Κάνουμε αν θέλουμε τον πρώτο τρύγο.

* Για τους Κυνηγούς.

Προσέξτε την φύλαξη των πυρομαχικών. Δεν πρέπει νάναι εκτεθειμένα ούτε στη ζέστη ούτε στην υγρασία. Κατάλληλο και για την πυρίτιδα και τα καψούλα είναι το τενεκεδένιο κουτί που κλείνει και αυτό φυλαγμένο είτε σε ντουλάπια είτε σε συρτάρι κλπ.

Διαβάστε περισσότερα »"Τετάρτη, 1 Ιουνίου 2011"