ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :

Σκοπός του Συλλόγου

Η φωτογραφία μου
Παράδοση είναι ...τo μελωδικό νανούρισμα της μάνας, οι θρύλοι του παππού ,τα κάλαντα, τα χελιδονίσματα, οι μαντινάδες,τα έθιμα ,οι χοροί και οι σκοποί που μας συντρόφευαν σε κάθε χαρά ,οι ενδυμασίες ,τα κεντήματα ,τα δίστιχα, τα παιχνίδια και όσα άλλα είναι μέρος της ζωής του τόπου μας. Κρατήστε περήφανα στις καρδιές σας ,αλώβητο αυτό το θησαυρό και παραδώστε τον στις επόμενες γενιές! Έτσι θα ακούμε τους παλμούς του τόπου μας ολοζώντανα και δεν θα σβήσει τίποτε στη χοάνη της παγκοσμιοποίησης! Η επίσημη ίδρυση του συλλόγου μας ως ανεξάρτητο σωματείο έγινε το 1998 με κύριο σκοπό και στόχο τη διατήρηση και τη διάδοση των χορών, των τραγουδιών και των παραδόσεων της Κέρκυρας και της υπόλοιπης Ελλάδας, καθώς επίσης και την προσέγγιση της νεολαίας απομακρύνοντάς την από τους κινδύνους της εποχής μας.

Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου - 10 Απριλίου του 1826


10 Απριλίου του 1826
Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου
Τρία χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου από τους Κιουταχή και Ομέρ Βρυώνη, ο Σουλτάνος επανήλθε με νέο σχέδιο. Ανέθεσε και πάλι στον νικητή της Μάχης του Πέτα, Κιουταχή, να καταλάβει την πόλη, συνδυάζοντας αυτή τη φορά την επιχείρηση με την εκστρατεία του Ιμπρήμ στην Πελοπόννησο. Με μια πανίσχυρη στρατιά 20.000 ανδρών, ο Κιουταχής ξεκίνησε από τα Τρίκαλα στα τέλη Φεβρουαρίου του 1825 και στις 15 Απριλίου 1825 έφθασε προ του Μεσολογγίου.
Αμέσως άρχισε την πολιορκία της πόλεως, η οποία μπορεί να χωρισθεί σε δύο περιόδους: α) 15 Απριλίου έως 12 Δεκεμβρίου 1825 και β) 25 Δεκεμβρίου 1825 έως τις 11 Απριλίου 1826. Χωρίς σημαντική βοήθεια από τους υπόλοιπους Έλληνες, λόγω του εμφυλίου πολέμου και έχοντας να αντιμετωπίσουν υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις, οι 12.000 ψυχές του Μεσολογγίου αντιστάθηκαν καρτερικά επί ένα χρόνο. Την οργάνωση της άμυνας ανέλαβε τριμελής επιτροπή υπό τους Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, Δημήτριο Θέμελη και Γεώργιο Καναβό.
Το φρούριο της πόλεως μετά την πρώτη πολιορκία είχε βελτιωθεί, κατόπιν των προσπαθειών του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, του Βύρωνα και του μηχανικού Μιχαήλ Κοκκίνη. Η τάφρος έγινε βαθύτερη, ο μικρός περίβολος ενισχύθηκε με πύργους και πολύγωνα προτειχίσματα, πάνω στα οποία τοποθετήθηκαν 48 τηλεβόλα και 4 βομβοβόλα.
Η νησίδα Βασιλάδι, μεταξύ της λιμνοθάλασσας και της θάλασσας, έγινε ένα είδος προκεχωρημένου οχυρού. Εκεί τοποθετήθηκαν 6 πυροβόλα και συγκεντρώθηκαν 2.000 γυναικόπαιδα για να μην επιβαρύνουν τη φρουρά της πόλης. Εντός του Μεσολογγίου υπήρχαν 10.000 άτομα, εκ των οποίων 4.000 άνδρες, άριστοι πολεμιστές από την Ήπειρο και την Αιτωλοακαρνανία και ακόμη 1.000 άνδρες, δυνάμενοι να φέρουν όπλα.
Κατά την πρώτη φάση της πολιορκίας (15 Απριλίου-12 Δεκεμβρίου 1825) το Μεσολόγγι πολιορκήθηκε μόνο από τις δυνάμεις του Κιουταχή. Οι επιθέσεις τους συντρίβονταν εύκολα ή δύσκολα από τους υπερασπιστές της πόλης. Εξάλλου, ο από θαλάσσης αποκλεισμός δεν ήταν ισχυρός και επανειλημμένως διασπάσθηκε από τον στόλο του Μιαούλη, ο οποίος ενίσχυε με πολεμοφόδια και τρόφιμα τους πολιορκούμενους.
Στις 24 Ιουλίου, 1000 ρουμελιώτες πολεμιστές υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη ανάγκασαν τον Κιουταχή να αποσύρει τις δυνάμεις του στις υπώρειες του όρους Ζυγός, χαλαρώνοντας την πολιορκία του Μεσολογγίου. Αλλά και ο τουρκικός στόλος, παρενοχλούμενος από τον ελληνικό, αναγκάσθηκε να ζητήσει καταφύγιο στην αγγλοκρατούμενη Κεφαλληνία.
Στις 5 Αυγούστου ο Κίτσος Τζαβέλλας, επικεφαλής δυνάμεως Σουλιωτών πολεμιστών, εισήλθε στην πόλη, αναπτερώνοντας το ηθικό των πολιορκουμένων. Όμως, στις αρχές Νοεμβρίου, ο κοινός στόλος Τούρκων και Αιγυπτίων αποβίβασε 8.000 αιγύπτιους στρατιώτες κι ένα μήνα αργότερα κατέφθασε στην περιοχή ο Ιμπραήμ που είχε σχεδόν καταστείλει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Τούρκοι, Τουρκαλβανοί και Αιγύπτιοι αριθμούσαν 25.000 άνδρες, με σύγχρονο πυροβολικό, που διοικούσαν γάλλοι αξιωματικοί. Οι Έλληνες είχαν να αντιπαρατάξουν 4.000 μαχητές.
Στις 25 Δεκεμβρίου 1825 άρχισε η δεύτερη φάση της πολιορκίας του Μεσολογγίου. Όπως και στην πρώτη πολιορκία, πάλι υπήρξε διάσταση απόψεων μεταξύ των δύο πασάδων. Ο αιγύπτιος Ιμπραήμ επεχείρησε με τις δικές του δυνάμεις να καταλάβει το Μεσολόγγι στις 16 Ιανουαρίου 1826. Απέτυχε, όμως, και αναγκάσθηκε να συμπράξει μετά του Κιουταχή. Οι δύο στρατοί κατέστησαν ασφυκτική την πολιορκία με ανηλεή κανονιοβολισμό του Μεσολογγίου και με την κατάληψη των στρατηγικής σημασίας νησίδων Βασιλάδι (25 Φεβρουαρίου) και Κλείσοβας (25 Μαρτίου). Μετά την πτώση των δύο νησίδων, η θέση των πολιορκουμένων κατέστη δεινή, μετά και την αποτυχία του Μιαούλη να διασπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό.
Η κατάσταση πλέον μέσα στην πόλη είχε φθάσει σε οριακό σημείο. Τρόφιμα δεν υπήρχαν και οι πολιορκούμενοι (γυναίκες, παιδιά, τραυματίες, γέροντες και μαχητές) σιτίζονταν με φύκια, δέρματα, ποντίκια και γάτες! Υπό τις συνθήκες αυτές, που καθιστούσαν αδύνατη την αποτελεσματική υπεράσπιση της πόλης, αποφασίστηκε σε συμβούλιο οπλαρχηγών και προκρίτων στις 6 Απριλίου η έξοδος και ορίστηκε γι' αυτή, η νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς Κυριακή των Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου).
Τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με το σχέδιο, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, υπό τους Δημήτριο Μακρή, Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα, με την ελπίδα να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές, επωφελούμενοι από τον αιφνιδιασμό των πολιορκητών. Νωρίτερα είχαν σκοτώσει τους τούρκους αιχμαλώτους, ενώ στην πόλη παρέμειναν τραυματίες και γέροι.
Όμως, το σχέδιο της εξόδου, είτε προδόθηκε, είτε δεν εφαρμόστηκε σωστά κι έτσι οι δυνάμεις του Ιμπραήμ κατέσφαξαν με τα γιαταγάνια τούς μαχητές της ελευθερίας. Στο μεταξύ, μέσα στο Μεσολόγγι είχαν αρχίσει οι σφαγές από τους Τουρκοαιγύπτιους, που είχαν εισβάλει από άλλο σημείο της πόλης.
Σε πολλά σημεία σημειώθηκαν δραματικές σκηνές: ο δημογέροντας Χρήστος Καψάλης, όταν κυκλώθηκε από τους εισβολείς στο σπίτι του, όπου είχαν συγκεντρωθεί τραυματίες, γέροντες και γυναικόπαιδα, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη, ενώ ο μητροπολίτης Ρωγών Ιωσήφ ανατίναξε τον Ανεμόμυλο, στην τελευταία πράξη αντίστασης, όταν κυκλώθηκε από τους εχθρούς. Το πρωί της 10ης Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, η οθωμανική ημισέληνος κυμάτιζε στα χαλάσματα του Μεσολογγίου.
Οι πληροφορίες για τις απώλειες των Ελλήνων κατά την πολιορκία και την έξοδο είναι αντιφατικές. Πιθανότερο φαίνεται ότι από τους 3.000 που πήραν μέρος στην έξοδο, οι 1.700 έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι. Ανάμεσα στους νεκρούς, ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, ο Μιχαήλ Κοκκίνης, ο Αθανάσιος Ραζηκότσικας, ο Νικόλαος Στορνάρης, ο γερμανός εκδότης της εφημερίδας «Ελληνικά Χρονικά» Ιάκωβος Μάγιερ και άλλοι γερμανοί φιλέλληνες. Γύρω στα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν για να πουληθούν στη Μεθώνη και στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας. Οι απώλειες για τους τουρκοαιγύπτιους εισβολής ανήλθαν σε 5.000 άνδρες.
Η Επανάσταση μετά την πτώση του Μεσολογγίου είχε σχεδόν κατασταλεί. Η φλόγα της, όμως, παρέμεινε άσβεστη, καθώς η ήττα μετατράπηκε σε νίκη. Ένα νέο κύμα φιλελληνισμού αναδύθηκε μετά την αμαύρωση του Αγώνα, εξαιτίας του εμφύλιου σπαραγμού. Αυτό με τη σειρά του επηρέασε εμμέσως την ευρωπαϊκή διπλωματία για τα εθνικά δίκαια των Ελλήνων. Πολλά έργα, ζωγραφικά, λογοτεχνικά και άλλα, απαθανάτισαν τη θυσία των Μεσολογγιτών. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε την ημιτελή ποιητική του σύνθεση «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», με τους γνωστούς στίχους από το Σχεδίασμα Β':
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε' στα μάτια η μάνα μνέει'
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ΄έχω γω στο χέρι;
Οπού συ μου ΄γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει»
Αμέσως μετά την κατάληψη του Μεσολογγίου, ο Κιουταχής με τον στρατό του κατευθύνθηκε προς την Ανατολική Στερεά Ελλάδα, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη της Αττικής. Ο Ιμπραήμ επανήλθε στην Πελοπόννησο για να εξαλείψει και τις τελευταίες εστίες αντίστασης σε Μάνη και Αργολίδα.
Το Μεσολόγγι απελευθερώθηκε στις 11 Μαϊου 1829. Το 1937 αναγνωρίστηκε ως «Ιερά Πόλις» και η Κυριακή των Βαΐων ορίστηκε ως επέτειος της εξόδου.
Πηγή sansimera.gr
Διαβάστε περισσότερα »"Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου - 10 Απριλίου του 1826"

Μυστικά για το πώς φτιάχνεται ο τέλειος καφές


Καφεδάκι πίνουμε όλοι και ξέρουμε πώς μας αρέσει.
Παρόλα αυτά ας δούμε τί λένε οι ειδικοί, για να φτιάχνουμε ακόμη ποιό ωραίο τον καφέ μας.

1. Ελληνικός
Βάζουμε νερό στο μπρίκι μας δυο δάχτυλα πάνω απο την μέση. Βάζουμε όσο καφέ και όση ζάχαρη θέλουμε (για μερακλίδικο καφέ βάλτε 2 κ.γ. και όση ζάχαρη επιθυμείτε). Τον βράζουμε σε σιγανή φωτιά. Καθώς ψήνεται ο καφές, ανακατεύουμε το μίγμα μέχρι να γίνει ομοιογενές. Χρόνος ψησίματος 6΄. Μόλις γυρίσει μια φορά αδειάζετε λίγο στην κούπα σας και τον ξαναβάζετε στην φωτιά μέχρι να πάρει και δεύτερη βράση. Ο καφές σας είναι έτοιμος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν έχει και μερικές φουσκαλίτσες παίρνετε BONUS.
2. Γαλλικός
Καλό θα ήταν να προμηθειτείτε ένα FRENCH PRESS ή κοινώς μια τρόμπα (είναι αυτό που έχουν στις περισσότερες καφετέριες που τα πατάς και φιλτράρεις το καφέ στο νερό). Το γεμίζετε μέχρι πάνω με ζεστό νερό.Βάζετε ΜΟΝΟ καφέ όσο θέλετε. Πάλι θα πω πως 2 κ.γ. καφέ είναι ηπροτεινώμενη ποσότητα. Το ανακατεύετε καλά και βάζετε τοφίλτρο.ΠΡΟΣΟΧΗ!!!Αφήστε 3΄ το νερό να πάρει όλα τα συστατικά του καφέ.Μετά, πατήστε το μέχρι κάτω.Σερβίρετε και και προσθέστε ανάλογα ζάχαρη.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το νερό να μην έχει βράσει.
3. Frappẻ
Βάζετε 2 δάχτυλα νερό στο ποτήρι σας. Βάζετε την απαιτούμενη ποσότητα καφέ και ζάχαρης που επιθυμείτε. Πάλι 2 κ. γ. καφέ είναι η προτεινόμενηποσότητα. Χτυπάτε πάρα πολύ καλά και διακεκομμένα με την φραπεδιέρα σας το μίγμα τόσο ώστε όταν θα γυρίζετε το ποτήρι ανάποδα να μην κυλάει σαν νερό ο καφές. Αν γίνεται αυτό ο καφές σας έχει κόψει και θα πρέπει να φτιάξετε άλλον. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Ο σκέτος frappẻ δεν κόβει επειδή δεν έχειζάχαρη, αντίθετα αυτός που κόβει εύκολα είναι ο γλυκός ή ο πολύ γλυκός (γνωστός και ως «μπακλαβάς»). Στους δυο τελευταίους βάζουμε πολύ λίγοπαραπάνω νερό πριν τον «χτυπήσουμε».Εδώ,μια ελαφριά ροή είναι προβλεπόμενη. Συμπληρώνετε παγάκια και νερό μέχρι πάνω.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο καλός Frappẻ πρέπει να έχει 1/3 αφρό και 2/3 μίγμα(καθαρό καφέ).
4. Nes
Αν δεν έχετε μηχανή παραγωγής αφρού (συνήθως οι espresso-μηχανέςέχουν), βάζετε νερό στο μπρίκι να ζεσταίνεται. Μόλις ανέβει λίγο ηθερμοκρασία και αφού έχει ξεπεράσει το στάδιο του χλιαρού βάζετε 2 κ.γ. νερό στο φλιτζάνι σας που μέσα έχετε ρίξει την επιθυμητή αναλογίακαφέ-ζάχαρης. Το ανακατεύεται… Κάθε που ανοίγει το χρώμα του καφέ στοφλιτζάνι σας θα βάζετε όλο και πιο πολύ νερό. Μόλις έχετε βάλει περίπουστα 10κ.γ. νερό στο φλιτζάνι και έχετε φτιάξει ένα ομοιογενές μίγμαλίγο πριν βράσει το νερό στο μπρίκι το ρίχνετε στο φλιτζάνι.
Εάν έχετε espresso-μηχανή βάζετε μέσα στο μπρίκι το μίγμα καφέ-ζάχαρηςκαι νερού (ως λίγο πάνω απο τη μέση). Ανοίγετε τον ατμό να βγάλει τηνπαραμένουσα υγρασία και το πνίγετε μέσα στο μπρίκι τόσο ώστε το στόμιοτου ατμού να είναι 1cm μέσα στο μίγμα απο την επιφάνεια του(μίγματος).Μόλις θα αρχίζει να γυρνάει ο καφές και δημιουργείται ο απαιτούμενοςαφρός και αφού έχει ζεσταθεί αρκετά το μίγμα, το βγάζουμε απο τοστόμιο. Καθαρίζουμε με ένα κουταλάκι το πάνω μέρος του μίγματος πουβρίσκεται στο μπρίκι, τον καμμένο αφρό. Σερβίρουμε.
5. Espresso
Ανοίγετε την espresso – μηχανή σας μέχρι ναανέβει η θερμοκρασία στοboiler. Η καλύτερη θερμοκρασία είναι 92 C. Βάζουμε στην coủpe όσο καφέθέλουμε. Εδώη ποσότητα διαφέρει λίγο απο καφετιέρα σε καφετιέρα. Τηνκουμπώνουμε πάνω στην μηχανή και βάζουμε ένα φλιτζάνι απο κάτω. Πάταμετο κουμπί της απόσταξης. Αφήνουμε τον espresso να τρέξει όχι παραπάνωαπο 25» για τον μονό και 30» για τον διπλό. Βάζουμε όση ζάχαρη θέλουμε.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο καλός espresso φαίνεται απο την σχετική καθυστέρηση τηςβύθισης της ζάχαρης λόγω του καϊμακιού που σχηματίζεται. Επίσης τοχρώμα του καϊμακιού πρέπει να είναι «ψιλό-τιγρέ».
6. Cappuccino
Φτιάχνουμε το αφρόγαλα με τον ίδιο τρόπο που παρασκευάζουμε το Nes μετο στόμιο μόνο που αντί για το μίγμα βάζουμε γάλα λίγο κάτω απο τηνμέση σε μια μότα(ανοξείδωτη κανάτα,μικρή). Αφού ανέβει η στάθμη τουαφρού του γάλακτος και δεν έχει καεί το γάλα (κάτι που γίνεται πολύεύκολα), το βάζουμε στην άκρη. «κατεβάζουμε»μια δόση espresso αλλά με5» περισσότερο χρόνο απο τον μονό. Μέχρι να γίνει αυτό, καθαρίζετε την«σαπουνάδα» απο το αφρόγαλα μέχρι να φανεί λεία επιφάνειααφρογάλακτος.Το ρίχνετε μέσα στο φλιτζάνι που «κατεβάσατε» τον«τραβηγμένο» espresso.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο καλός Cappuccino πρέπει να έχει 1/3 αφρόγαλα, 1/3 γάλα και1/3 καφέ. Για να δείτε αν έγινε καλό το αφρόγαλα θα πρέπει όταν βάζετετο κουταλάκι πάνω στον αφρό να κάθεται. Εκεί πάνω βάζουμε την ζάχαρηγια να μην κάτσει πάνω στο αφρόγαλα.
7. Espresso Freddo
«Κατεβάζετε» 2 τραβηγμένους espresso. Σε ένα shaker βάζετε 3 μεγάλαπαγάκια και όση – αν θέλετε – ζάχαρη θέλετε. Ρίχνετε τους 2τραβηγμένους espresso στο shaker και τους χτυπάτε στην φραπεδιέραδιακεκομμένα μέχρι να ανοίξει το χρώμα του μίγματος. Αφού τοναισθανθείτε ότι πάγωσε σερβίρετε σε ποτήρι που έχετε γεμίσει σχεδόνμέχρι τη μέση με τριμμένο πάγο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν έχετε αφροσυλλέκτη, βάλτε τον μπροστά απο το shaker προτού σερβίρετε.
8. Cappuccino Freddo
Κάνουμε ακριβώς ότι πριν αλλά εδώ το μυστικό κρύβεται στο παγωμένοαφρόγαλα. Σερβίρετε όπως πριν αλλά αφήστε ένα κενό γύρω στο 1 δάχτυλοαπο το χείλος του ποτηριού. Το γαλά πριν το χτυπήσετε στην φραπεδιέραθα πρέπει να έχει χαμηλή θερμοκρασία(να είναι καλά παγωμένο). Βάζουμε 2παγάκια και λίγο (πολύ λίγο) εβαπορέ. Το χτυπάτε μέχρι να πήξει καλά.Για να το βάλετε το ρίχνετε στα τοιχώματα του ποτηριού σας καιγυρνώντας το τελευταίο γύρω γύρω για να κάτσει ομοιόμορφα ο αφρός. Εάνβάλετε εβαπορέ βάλτε και λίγο κανέλα για να πάρει την μυρωδιά του.
9. Mexican ή Irish Coffee.
Φτιάχνετε έναν γαλλικό αλλά μέσα στην τρόμπα βάζτε και 2 OZ τεκίλα για Mexican ή Ιρλανδέζικο ουίσκι (Jameson) για Ιrish coffee.
10. Moccaccino
«Κατεβάζετε»έναν espresso και τον ρίχνετε μέσα σε ένα μεγάλο μπρίκι.Εκεί προσθέτετε 2 κ.σ. σοκολάτα ρόφημα και γάλα μέχρι να φτάσει τηνμέση στο μεγάλο μπρίκι. Το ψήνετε όπως ψήνουμε και τον Nes στο στόμιοτου ατμού.
Στην ΥΓΕΙΑ μας…

Read more: http://www.i-diadromi.gr/2013/04/blog-post_7623.html#ixzz2PTrEYp1e
Διαβάστε περισσότερα »"Μυστικά για το πώς φτιάχνεται ο τέλειος καφές "

Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά


Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά

Ήρθε και φέτος η Πρωταπριλιά, η ημέρα που τα ψέματα και οι κοροϊδίες επιτρέπονται ελεύθερα. Το περίεργο αυτό έθιμο, στηρίζεται στην δοξασία ότι όποιος κοροϊδέψει τον άλλον θα έχει καλή τύχη με το μέρος του ενώ πολλοί ταυτίζουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την απελευθέρωση της φύσης.
Οι εκδοχές για τα πρωταπριλιάτικα ψέματα:
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο της Πρωταπριλιάς έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με το ψάρεμα. Το ψάρεμα ξεκινούσε την 1η Απριλίου, εποχή πολύ δύσκολή για να πιαστούν ψάρια, με αποτέλεσμα οι Κέλτες ψαράδες να λένε ψέματα ο ένας στον άλλον σχετικά με την ψαριά που έπιασαν, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί σαν έθιμο.
Μια άλλη εκδοχή η οποία απομακρύνεται από τη σφαίρα των θρύλων και προσεγγίζει κάπως την πραγματικότητα, έχει να κάνει με την πρωτοχρονιά των Γάλλων η οποία μέχρι το 1564 ήταν την 1η Απριλίου. Όλα αυτά όμως άλλαξαν με την άνοδο στο θρόνο του Καρόλου του 9ου, ο οποίος άλλαξε την αλλαγή του χρόνου στην 1η Ιανουαρίου σύμφωνα με το wikipedia. Η αλλαγή αυτή, δεν έγινε δεκτή από όλους τους Γάλλους πολίτες οι οποίοι συνέχιζαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους έστελναν κάλπικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν, μετατρέποντας το πείραγμα σε έθιμο.
Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα
Το έθιμο όταν ήρθε στην Ελλάδα, διαφοροποιήθηκε και πήρε ιδιαίτερο χαρακτήρα, διατηρώντας παράλληλα το έθιμο των ψεμάτων και της κοροϊδίας, όπου οι κάτοικοι πιστεύουν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά, με τοπικές δοξασίες να αναφέρουν ότι ο ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του, ενώ το θύμα πιστεύεται ότι θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο
Διάσημα πρωταπριλιάτικα αστεία
  • Ο Ρίτσαρντ Νίξον κατεβαίνει υποψήφιος πρόεδρος το 1992: Ένας ραδιοφωνικός σταθμός στην Αμερική μεταδίδει την είδηση, ότι ο 79χρονος τότε Ρίτσαρντ Νίξον θα είναι υποψήφιος για την προεδρεία την ΗΠΑ. Τότε γίνεται το... «έλα να δεις» με τους ακροατές να παίρνουν τηλέφωνα, αφού το μήνυμα του Νίξον ήταν «Δεν έκανα κανένα λάθος και δεν πρόκειται να ξανακάνω». Τελικά, λίγο μετά έμαθαν ότι η φωνή ήταν μίμου και ότι ο Νίξον δεν θα ήταν υποψήφιος.
  • Βρέθηκε ο τάφος και το κώνειο του Σωκράτη: Το έθιμο της Πρωταπριλιάς τίμησε και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού το 1995! Το... made in Greece ψέμα ήθελε τον τάφο του Σωκράτη να έχει βρεθεί κοντά στην Ακρόπολη. Η εύρεση δε, συνοδεύονταν από υπολείμματα του κώνειου. Η είδηση φιλοξενήθηκε μέχρι και στα ξένα ΜΜΕ, για να αποκατασταθεί η αλήθεια λίγο αργότερα!
  • Ήρθε το τέλος του κόσμου: Ίσως από τις πιο πετυχημένες πρωταπριλιάτικες φάρσες! Το Ινστιτούτο «Franklin» το 1940 ενημέρωσε ότι την επόμενη μέρα θα έρχονταν το τέλος του κόσμου. Φυσικά, έγινε αλαλούμ, ενώ λίγο μετά ο εμπνευστής της ιδέας είδε την πόρτα της εξόδου από το Ινστιτούτο.
  • Χάμπουργκερ για... αριστερόχειρες: Το 1998 μια αλυσίδα γρήγορης εστίασης στην Αμερική λάνσαρε την πρώτη μέρα του Απρίλη το χάμπουργκερ για τους... αριστερόχειρες. Τι διαφορά είχε από το κλασικό χάμπουργκερ; Είχαν περιστραφεί τα υλικά κατά 180 μοίρες... Οι αριστερόχειρες έτρεψαν να απολαύσουν το χάμπουργκερ, ενώ πολλοί από αυτούς δήλωναν ότι ήταν και πιο νόστιμο από το κλασικό!
  • Αλλαγή στα μαθηματικά: Ο φυσικός Marc Boslough είχε την ιδέα να κοροϊδέψει τους επιστήμονες και όχι μόνο, ανακοινώνοντας την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νόμο (!) την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας τους συμβολισμούς της Βίβλου!
    • Οι δείκτες του «Big Ben»: Το ΒΒC όχι μόνο ανακοίνωσε ότι ο «Big Ben» θα λειτουργούσε με νέο μηχανισμό, αλλά θα πωλούνται και οι δείκτες του! Ο διαγωνισμός ήθελε τους πρώτους που θα τηλεφωνούσαν να κέρδιζαν τους δείκτες και φυσικά τα τηλέφωνα «πήραν φωτιά»


    Read more: http://ellinikh-odysseia.blogspot.com/2013/04/blog-post_8757.html#ixzz2PD5YsupD
    Διαβάστε περισσότερα »"Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά"