ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :

Σκοπός του Συλλόγου

Η φωτογραφία μου
Παράδοση είναι ...τo μελωδικό νανούρισμα της μάνας, οι θρύλοι του παππού ,τα κάλαντα, τα χελιδονίσματα, οι μαντινάδες,τα έθιμα ,οι χοροί και οι σκοποί που μας συντρόφευαν σε κάθε χαρά ,οι ενδυμασίες ,τα κεντήματα ,τα δίστιχα, τα παιχνίδια και όσα άλλα είναι μέρος της ζωής του τόπου μας. Κρατήστε περήφανα στις καρδιές σας ,αλώβητο αυτό το θησαυρό και παραδώστε τον στις επόμενες γενιές! Έτσι θα ακούμε τους παλμούς του τόπου μας ολοζώντανα και δεν θα σβήσει τίποτε στη χοάνη της παγκοσμιοποίησης! Η επίσημη ίδρυση του συλλόγου μας ως ανεξάρτητο σωματείο έγινε το 1998 με κύριο σκοπό και στόχο τη διατήρηση και τη διάδοση των χορών, των τραγουδιών και των παραδόσεων της Κέρκυρας και της υπόλοιπης Ελλάδας, καθώς επίσης και την προσέγγιση της νεολαίας απομακρύνοντάς την από τους κινδύνους της εποχής μας.

25 ΜΑΡΤΊΟΥ 2011

Από που προέρχονται οι λέξεις Τσολιάς, Τσαρούχια,

Φέσι, Γιαταγάνι και Καριοφίλι;

Τι σημαίνουν οι λέξεις τσολιάς, καριοφίλι,
τσαρούχια, φέσι, γιαταγάνι, εύζωνος...

Τσολιάς: Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull)
και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”.
Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε
αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς
(από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από
πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη
με τη λέξη τσόλι και τσούλι.
Ο κουρελής, αλλά τιμημένος τσολιάς, έπρεπε να αποκτήσει
μία “καθώς πρέπει” ονομασία για
αυτό κατά το 1868 ανασύρθηκε η ομηρική λέξη «Εύζωνος«.
Στην αρχαιότητα η λέξη αυτή προσδιόριζε
είτε την κομψή γυναικά (με λεπτή μέση), είτε τον ελαφριά
οπλισμένο στρατιώτη. Το 1868 ιδρύθηκε
για πρώτη φορά η προεδρική φρουρά και τότε
πρωτοπαρουσιαστηκαν τα τάγματα των ευζώνων
με την παραδοσιακή στολή. Την τιμημένη αυτή στολή
φορούσαν και τα ένδοξα Τάγματα των Ευζώνων
μας σε όλους του πολέμους του σύγχρονου Ελληνικού κράτους
(δυστυχώς τη φορούσαν και οι προδότες
γερμανοτσολιάδες, κατά την Γερμανική κατοχή).
Σήμερα μόνον οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς,
φέρουν υπερήφανα την ίδια στολή.
Η λέξη τσαρούχια είναι και αυτή τουρκικής
προέλευσης < çaruk και προσδιόριζε το σανδάλι με την πέτσινη σόλα.
Στην πραγματικότητα το τούρκικο “Charoq” ήταν σανδάλι με δερμάτινη
σόλα και μακριά λουριά , τα οποία δένοντανστο πόδι μέχρι το γόνατο.
Το γιαταγάνι ήταν είδος σπαθιού, Συγκεκριμένα ήταν το πλατύ και κυρτό σπαθί των
Οθωμανών, κυριολεκτικά σημαίνει: «αυτό που σε ξαπλώνει, ή σε κοιμίζει» .
Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι το Φέσι δεν είναι Τουρκικής προέλευσης.
Η πρέλευση του είναι από την πόλη Φες (εξ ου και το όνομα) ή Φεζ
(αραβ. فاس Fās, γαλλ. Fès) του Μαρόκου.
Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη Φες ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα
με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα. Στην Τουρκία η χρήση του φεσιού απαγορεύτηκε το 1925.
Ο ίδιος, ο Ατατούρκ, χαρακτήρισε το φέσι ως “παρακμιακό” και το κατήγγειλε ως
“κάλυμμα της κεφαλής των Ελλήνων”.
Η λέξη καριοφίλι, αντίθετα, είναι, μάλλον, Ιταλική. Στις αρχές του 1800 τα
καλασνικοφ της εποχής ήταν τα φημισμένα όπλα της Ιταλικής
εταιρείας “Carlo e Figli” (: Κάρλο και υιοί). Αυτό το “Κάρλο ε φίλιοι”, οι Έλληνες
το πρόφεραν ως καριοφίλι και έτσι και έμεινε στο ελληνικό λεξιλόγιο
και υμνήθηκε από τη Δημοτική και Λόγια ποίηση.
24grammata.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

τα σχόλιά σας