Καί χρέος μας είναι νά προσφέρωμε καί νά άποιμήσουμε ένα διαρκή καί μεγάλο φόρο τιμής στό Βυζαντινό κράτος γιά τά θλιβερά έκείνα γεγονότα καί τήν έπέτειο, άλλά καί στόν τραγικό καί ήρωικό θάνατο τού Αύτοκράτωρα Κωνσταντίνου. μέ τίς πιό θλιβερές μνήμες τού Γένους τών Ελλήνων.....
ΟΤΑΝ, τήν Τρίτη 29 Μαΐου τού 1453, άκούσθηκε ή φρικτή κραυγή « Εάλω ή Πόλις », ( ή πόλις άλώθηκε - κυριεύθηκε )..... Φρικιαστικότερη κραυγή δέν άκούστηκε ποτέ σέ πόλη άνθρώπου ώσάν νά έφτανε ή συντέλεια τού κόσμου ... ΄Η πτώση της Βασιλεύουσας έπεσφράγισε ό τέλος τού Μεσαιωνικού ΄Ελληνισμού, έτσι ,έσβηνε όριστικά ό παλμός τής καρδιάς τού Βυζαντινού Κράτους καί έστέρευε ή πηγή τού μεγάλου πολιτισμού του. Τό φώς τού πολιτισμού αύτού διεδέχετο στήν Πόλη τό πυκνό σκοτάδι τής κατακτήσεως...... Καί ή ΄Αγωνία πού είχε προηγηθή τής ΄Αλώσεως έδινε τήν θέση της στήν άρπαγή, στήν σφαγή καί τήν αίχμαλωσία, στό πένθος καί στό θρήνο γιά τήν άπώλεια τής Πόλης......... ΄Ο θάνατος τού Αύτοκράτωρα Κωνσταντίνου, ήρωικού μαχητού στήν πρώτη γραμμή καί τελευταίου Αύτοκράτορος τού Ύπερχιλιόχρονου Βυζαντίου, ήταν ή μεγάλη θυσία τής ύστάτης ώρας τής Πόλης. ΄Ο θάνατος τού μαχομένου Αύτοκράτορος συνέπεσε μέ τόν θάνατο τής Πόλης καί μέ τό τέλος τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας..... ΄Η 29 Μαΐου 1453 ύπήρξε τό πολιτικό τέλος τής Αύτοκρατορίας καί το'υ πολιτισμού της. ... ΄Η Βυζαντινή όμως άνάμνηση δέν έσβησε ποτέ...... Ό Βυζαντινός πολιτισμός, έστω καί άκέφαλος πλέον, έπέζησε άκμαίος.... Τό Βυζάντιο, καί μετά τόν θάνατό του, συνέχισε τήν πολιτιστική του προσφορά.... ΄Η προσφορά αύτή έξακολουθεί νά ζή καί νά μάς φωτίζη άκόμη καί σήμερα. Νά φωτίζη τόν κόσμο όλόκληρο, άπό τά χρόνια τής ΄ Αναγεννήσεως έως καί σήμερα. Πρό παντός όμως νά φωτίζη τό Γένος τών ΄Ελλήνων, το έπί αίώνες ταλαιπωρούμενο Γένος τών ΄Ελλήνων, τό όποίο καί όταν έγγίζει τόν άφανισμό, πάντοτε άναγεννάται καί πάντοτε ζωντανεύει τήν όρμή του, γιά τήν συνέχιση τής ένδόξου πορείας του στούς αίώνες τών αίώνων ! .....
Γεώργιος Στρουμπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
τα σχόλιά σας