« Εάλω ή Πόλις »

Όπως κάθε χρόνο, έτσι καί έφέτος, χρέος μας είναι νά θυμηθούμε καί πάλι τήν ΄Αγωνία καί τήν Άλωση.....
Καί χρέος μας είναι νά προσφέρωμε καί νά άποιμήσουμε ένα διαρκή καί μεγάλο φόρο τιμής στό Βυζαντινό κράτος γιά τά θλιβερά έκείνα γεγονότα καί τήν έπέτειο, άλλά καί στόν τραγικό καί ήρωικό θάνατο τού Αύτοκράτωρα Κωνσταντίνου. μέ τίς πιό θλιβερές μνήμες τού Γένους τών Ελλήνων.....
ΟΤΑΝ, τήν Τρίτη 29 Μαΐου τού 1453, άκούσθηκε ή φρικτή κραυγή « Εάλω ή Πόλις », ( ή πόλις άλώθηκε - κυριεύθηκε )..... Φρικιαστικότερη κραυγή δέν άκούστηκε ποτέ σέ πόλη άνθρώπου ώσάν νά έφτανε ή συντέλεια τού κόσμου ... ΄Η πτώση της Βασιλεύουσας έπεσφράγισε ό τέλος τού Μεσαιωνικού ΄Ελληνισμού, έτσι ,έσβηνε όριστικά ό παλμός τής καρδιάς τού Βυζαντινού Κράτους καί έστέρευε ή πηγή τού μεγάλου πολιτισμού του. Τό φώς τού πολιτισμού αύτού διεδέχετο στήν Πόλη τό πυκνό σκοτάδι τής κατακτήσεως...... Καί ή ΄Αγωνία πού είχε προηγηθή τής ΄Αλώσεως έδινε τήν θέση της στήν άρπαγή, στήν σφαγή καί τήν αίχμαλωσία, στό πένθος καί στό θρήνο γιά τήν άπώλεια τής Πόλης......... ΄Ο θάνατος τού Αύτοκράτωρα Κωνσταντίνου, ήρωικού μαχητού στήν πρώτη γραμμή καί τελευταίου Αύτοκράτορος τού Ύπερχιλιόχρονου Βυζαντίου, ήταν ή μεγάλη θυσία τής ύστάτης ώρας τής Πόλης. ΄Ο θάνατος τού μαχομένου Αύτοκράτορος συνέπεσε μέ τόν θάνατο τής Πόλης καί μέ τό τέλος τής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας..... ΄Η 29 Μαΐου 1453 ύπήρξε τό πολιτικό τέλος τής Αύτοκρατορίας καί το'υ πολιτισμού της. ... ΄Η Βυζαντινή όμως άνάμνηση δέν έσβησε ποτέ...... Ό Βυζαντινός πολιτισμός, έστω καί άκέφαλος πλέον, έπέζησε άκμαίος.... Τό Βυζάντιο, καί μετά τόν θάνατό του, συνέχισε τήν πολιτιστική του προσφορά.... ΄Η προσφορά αύτή έξακολουθεί νά ζή καί νά μάς φωτίζη άκόμη καί σήμερα. Νά φωτίζη τόν κόσμο όλόκληρο, άπό τά χρόνια τής ΄ Αναγεννήσεως έως καί σήμερα. Πρό παντός όμως νά φωτίζη τό Γένος τών ΄Ελλήνων, το έπί αίώνες ταλαιπωρούμενο Γένος τών ΄Ελλήνων, τό όποίο καί όταν έγγίζει τόν άφανισμό, πάντοτε άναγεννάται καί πάντοτε ζωντανεύει τήν όρμή του, γιά τήν συνέχιση τής ένδόξου πορείας του στούς αίώνες τών αίώνων ! .....


Γεώργιος Στρουμπής.

Διαβάστε περισσότερα »"« Εάλω ή Πόλις »"

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΝ ΚΕΡΑΣΑΡΗ!

Στο τελετουργικό τους περιλαμβάνουν εκστατικούς χορούς, πομπικές περιφορές εικονισμάτων αλλά κυρίως πυροβασία δηλαδή περπάτημα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα. Τον λένε και Κερασάρη γιατί τότε βγαίνουν τα κεράσια.

Από πού βγήκε η φράση: «Ζήσε Μάη μου…»
Tη φράση «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι» την έχουμε πει πολλές φορές, όταν υπονοούμε πως κάτι θα αργήσει πολύ να συμβεί.
Ξέρετε όμως από πού βγήκε αυτή η φράση; Όχι πάντως από το μήνα Μάη, αλλά από τον Ανέστη Μάη, ποδοσφαιριστή στην ομάδα Ντροπαλός Ελευσίνας, στα τέλη της δεκαετίας του 1920.
Ο Ανέστης Μάης ήταν ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής, που έπαιζε στην ομάδα της Ελευσίνας. Ήταν γνωστός για την πρωτοφανή του σκληρότητα στο παιχνίδι.
Όταν η ομάδα του κληρώθηκε να παίξει με τον Παναθηναϊκό, που ως γνωστόν έχει για σήμα του το τριφύλλι, ο Μάης ήταν βαριά άρρωστος από ελονοσία. Οι συμπαίκτες του, για να του τονώσουν το ηθικό και να τον εμψυχώσουν, του έλεγαν «Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι», ώστε να παίξει και να κερδίσουν τον αγώνα.

Παροιμίες για τον Μάη

· Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε τ” αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.
· Απρίλης, Μάης, κοντά ειν” το θέρος.
· Ένας κούκος (ή χελιδόνι) δε φέρνει την άνοιξη.
· Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
· Ήρθεν ο Μας (Μάης); Των γυναικών ταμνάς. [δηλ. από τις πολλές δουλειές]
· Κάθου, γέρο, λίμενε (περίμενε) να φας το Μάη χορτάρι.
· Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ” Αυγούστου το φεγγάρι.
· Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.
· Μάης άβρεχτος, χρόνια ευτυχισμένα.
· Μάης άβροχος, τρυγητός χαρούμενος.
· Μάης πενταδείληνος και πάντα δείλι θέλει.
· Μην πάρεις το Μάη άλογο, μήτε γυναίκα τη Λαμπρή. [δηλ. το Μάιο τα άλογα φαίνονται πιο γερά γιατί τρώνε περισσότερο κι έτσι ο αγοραστής μπορεί να ξεγελαστεί- επίσης οι γυναίκες τη Λαμπρή στολίζονται με τα καλά τους ρούχα και μπορεί κανείς να νομίσει ότι κάποια είναι όμορφη μόνο και μόνο επειδή είναι καλοντυμένη]
· Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
· Ο Απρίλης έχει τ” όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια.
· Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
· Ο Απρίλης ο γρίλλης, ο Μάης ο πολυψωμάς. [δηλ. το μήνα Απρίλιο οι γεωργοί έχουν λίγες αγροτικές εργασίες ενώ τον Μάιο έχουν πολλές και χρειάζονται πολλά ψωμιά για τους εργάτες]
· Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλά σιτάρι. [δηλ. μπορείς από πριν να κρίνεις τη σοδειά και να καθορίσεις την τιμή]
· Ο γάμος ο μαγιάτικος πολλά κακά αποδίδει.
· Ο Μάης ρίχνει την δροσιά κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
· Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
· Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.
· Οντά “πρεπε δεν έβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει.
· Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.
· Οπού σπείρει ή δε σπείρει, το Μάη μετανοεί. [δηλ. τότε κάποιος καταλαβαίνει αν έκανε καλά που καλλιέργησε τη γη ή όχι]
· Όταν πρέπει δε βροντά και το Μάη δροσολογά.
· Σαν έπρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εχαμοβρόντα.
· Στο κακορίζικο χωριό το Μάη ρίχνει το νερό.
· Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.
· Το Μάη βάζε εργάτες κι ας είναι κι ακαμάτες. [δηλ. όσο κι αν τεμπελιάζουν, θα κάνουν δουλειά γιατί είναι οι μέρες μεγάλες]
· Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι. [πρόληψη που συνδέει την ονομασία του Μαΐου με τη λέξη μάγια- έλεγαν ότι όσοι είναι γεννημένοι το Μάη δε παθαίνουν τίποτα από μάγια]
· Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.
· Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.
· Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.
· Του καλού γεμιτζή (ναύτη) η γυναίκα το Μάη χήρεψε. [δηλ. στη θάλασσα τον Μάιο κάνει ξαφνικές και μεγάλες φουρτούνες]
· Των καλών ναυτών τα ταίρια τον Απριλομά χηρεύουν.
· Τώρα μάγια, τώρα δροσιά, τώρα το καλοκαίρι.

…κι αυτές
Απ’ το Μάη, ως τα κεράσια!
[Ελληνική]

Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι.
[Ελληνική]

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος (αμέτρητος).
[Ελληνική]

Μάης άβρεχος, χρονιά ευτυχισμένη.
[Ελληνική]

Μάης πενταδείλινος, και πάλι δείλι θέλει (φαγητό).
[Ελληνική]

Να ’μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλο το χρόνο πετεινός και γάτος το Γενάρη!
[Ελληνική]

Να ’μουν το Μάη μπιστικός, τον Αύγουστο δραγάτης.
[Ελληνική]

Ο Μάης με τα τριαντάφυλλα κι ο Ιούνης με τα μήλα.
[Ελληνική]

Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
[Ελληνική]

Όποιος φοράει γούνα το Μάη, τη γεια του δεν την έχει.
[Ελληνική]

Όταν βρέχει, δε χιονίζει και το Μάη δροσολόγαε.
[Ελληνική]

Πώς λάμπει ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι.
[Ελληνική]

Σαν έπρεπε, δεν έβρεχε, το Μάη δροσολόγαε…
[Ελληνική]

Στον καταραμένο τόπο, το Μάη μήνα βρέχει.
[Ελληνική]

Στων αμαρτωλών τη χώρα, το Μαγιόπουλο χιονίζει.
[Ελληνική]

Το Μάη του κούρπαση… (ποτέ!)
[Ελληνική]

-Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.

-Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μην ταξιδευτείς.

-Ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια

-Να ‘μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος το Γενάρη.

Διαβάστε περισσότερα »"ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΝ ΚΕΡΑΣΑΡΗ!"