Ευχές ξεματιάσματος από την ελληνική παράδοση!

Με τον όρο "μάτιασμα" ή "κακό μάτι",

αναφερόμαστε σε μία πεποίθηση και όχι σε μία κατάσταση. Σύμφωνα με αυτήν, ένας άνθρωπος μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την "κακή ενέργεια", την καλή ή κακή ζήλια, ή ακόμα και μια ματιά, ενός άλλου!

Η ορθόδοξη εκκλησία δεν αρνείται τη βασκανία, αλλά την συνδέει με "πονηρά πνεύματα" και υποστηρίζει ότι οι ευχές κατά της βασκανίας, πρέπει να διαβάζονται μόνο από ιερωμένους και όχι από τον καθέναν μας!
Τα τελευταία χρόνια, έχουν κάνει την εμφάνισή τους ακόμη και ηλεκτρονικά ξεματιάσματα μέσω internet ή και με sms. Το βασικό όμως στοιχείο της παράδοσής μας είναι ότι το ξεμάτιασμα γίνετε ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ, συνεπώς κάθε αντάλλαγμα σε αυτόν που ξεματιάζει, αυτομάτως ακυρώνει την ευχή

Ευχές κατά του ματιάσματος

Παρακάτω, σας δίνουμε διάφορες ευχές που -κατα τη λαϊκή πεποίθηση- διώχνουν το "κακό μάτι". Το αν "πιάνουν" ή όχι, αποτελεί προσωπική άποψη του καθενός και έχει να κάνει με την πίστη του, την κουλτούρα του και τον τρόπο που έχει μεγαλώσει!
Τα "ξεματιάσματα" διαφέρουν από τόπο σε τόπο και μεταδίδονται από τη μία γενιά στην άλλη. Κατά την παράδοση, την ευχή πρέπει να στην μάθει ένας άντρας, αλλιώς δεν έχει "δύναμη"! Ο "ματιασμένος" που δέχεται τις ευχές, δεν πρέπει να πει "ευχαριστώ" γιατί το ξεμάτιασμα δε θα πιάσει!

Ξεμάτιασμα με λάδι.
Σε ένα μικρό φλιτζάνι ή πιατάκι, βάζετε δύο δάχτυλα νερό. Σε ένα μπολάκι, ρίχνετε λίγο ελαιόλαδο. Το ξεμάτιασμα ξεκινάει λέγοντας "Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος για τον/την (το όνομα του/της ματιασμένου/ης)". Παράλληλα σταυρώνετε τρεις φορές το φλιτζάνι/πιάτο με το νερό.
Στη συνέχεια λένε διάφορες ευχές. Εμείς εδώ σας δίνουμε κάποιες από αυτές. Επιλέγετε να πείτε μόνο μία από αυτές:

Ευχή 1: "Ιησούς Χριστός νικά, κι αν είναι μάτι το σκορπά, η κυρά η Παναγιά".

Ευχή 2: "Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά"

Ευχή 3: "Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, δωρεάν ελάβατε δωρεάν δότε ημίν"

Ευχή 4: "Αγία Ειρήνη, ρήνεψέ το Παναγιά μου Περασιά, πέρασε το".

Την ώρα που το λέτε αυτό, ρίχνετε μία μόνο σταγόνα από το λάδι, μέσα στο νερό. Επαναλαμβάνεται δύο φορές ακόμα την ευχή και ρίχνετε άλλες δύο σταγόνες λάδι.Αν ο άνθρωπος τον οποίο ξεματιάζετε είναι ματιασμένος, τότε βλέπετε τις σταγόνες του λαδιού να διαλύονται μέσα στο νερό και να χάνονται. Αν δεν είναι ματιασμένος, οι σταγόνες του λαδιού δεν διαλύονται.
Στη συνέχεια λέτε "Βασκανία ηπέρασε και τα δέντρα ξερίζωσε Βασκανία πού υπάγεις και τα δέντρα ξεριζώνεις. Πάγω στου(στης) το κεφάλι να της (του) πιω το αίμα. Βασκανία λείψε από το κεφάλι του(της) και πήγαινε στα μονόκερα, δίκερα, τρίκερα, τετράκερα, πεντάκερα, εξάκερα, επτάκερα, οκτάκερα, εννιάκερα, δεκάκερα, εντεκάκερα, δωδεκάκερα, εις το πυρ το εξώτερον το ετοιμασμένο, το μυρισμένο και εις τον Θεό παραδομένο στ’ άγρια βουνά και στ’ άκαρπα δέντρα έξω το κακό, έξω το κακό, έξω το κακό".

Ξεμάτιασμα για μικρά παιδιά

Με ένα κομμάτι βαμβάκι, βουτηγμένο στο λάδι από το καντήλι, "σταυρώνουμε" το μέτωπο του παιδιού που θέλουμε να ξεματιάσουμε. Στη συνέχεια λέμε την ευχή:
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα καί των δαιμόνων το τραύμα.
Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω Σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς την αθανασίαν επήγασας ημίν Σωτήρ ημών Δόξα Σοι.

Ξεμάτιασμα από την Μικρά Ασία

Στην αρχή, μετράμε από το 1 εως το 9. Συνεχίζουμε με την ευχή:
Μάτια που τον/την ματιάσανε,
τρία είναι καλά να τον γιατρέψουν,πατήρ υιος και άγιο πνεύμα,
και του/της (λέμε το όνομα του ανθρώπου που ξεματιάζουμε) το κακό,
στην γη να σκορπιστεί και την υγειά του να'χει!

Νησιώτικο ξεμάτιασμα
Ξεκινάμε λέγοντας "Στο όνομα του/της..." αυτού/αυτής που ξεματιάζουμε. Ακολουθεί η ευχή:
Σταυρός στον ουρανό,
Σταυρός στη γη,
κι αν είναι μάτι να φύγει.
Ανάτριχα ήρθε, ανάτριχα να φύγει.
Στο τέλος φυσάμε τρεις φορές!

pyles

Διαβάστε περισσότερα »"Ευχές ξεματιάσματος από την ελληνική παράδοση!"

ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ

Σήμερα 27 Αυγούστου, του Αγίου Φανουρίου και πρέπει να φτιάξουμε μία φανουρόπιτα. Πώς έγινε όμως αυτή η σύνδεση του Αγίου με τα χαμένα αντικείμενα;Η πίτα του Αγίου Φανουρίου είναι μια νηστίσιμη πίτα που φτιάχνεται στην μνήμη του Αγίου (27/08) και προσφέρεται στους πιστούς ως ευλογία.Σίγουρα είναι ένα έθιμο που ξεκίνησε από μια ευλαβική χειρονομία των πιστών (κυρίως από το γυναικείο φύλλο και το όνομα του έχει συνδεθεί με την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων αλλά και προσώπων) και δεν νομίζουμε ότι υποκρύπτει κάτι το αντικανονικό ή το άσχημο. Άλλωστε αν επρόκειτο για κάτι το οποίο αλλοίωνε την λατρευτική τάξη και ήταν αντίθετο με την εκκλησιαστική μας παράδοση, η εκκλησία είχε τον χρόνο και τον τρόπο να το διορθώσει και να το αποτρέψει.
"Ο νεοφανής Άγιος Φανούριος είναι, στη λαϊκή μας παράδοση, μέγας ευρετής απωλεσθέντων αντικειμένων. Αυτή ακριβώς η ιδιότητα δημιoύργησε το ιδιότυπο λατρευτικό υπόβαθρο της προσφοράς κατά την ημέρα της εορτής του (27 Αυγούστου) εθιμικών άρτων και γλυκισμάτων, τα οποία, αφού ευλογηθούν από τον ιερέα, μοιράζονται στους παρευρισκομένους.

Η σύνδεση του Αγίου με τα χαμένα αντικείμενα είναι παρετυμολογική: Ο Φανούριος φανερώνει! Η λατρεία του Αγίου Φανουρίου φαίνεται ότι ξεκινά από τη Ρόδο, όπου κατά την παράδοση βρέθηκε η εικόνα του, όταν έσκαβαν σε ερείπια παλαιού ναού έξω από τα τείχη της πόλης. Η αμφίεσή του παρέπεμπε σε στρατιωτικό Άγιο. Σε ειδικά εικονίδια πάνω στην ίδια εικόνα υπήρχαν σκηνές από το μαρτύριο του Αγίου. Ο Μητροπολίτης Ρόδου Νείλος (1355-1369) διάβασε την επιγραφή "Άγιος Φανούριος". Από τη Ρόδο η λατρεία του εξαπλώθηκε στα κοντινά νησιά και κυρίως στην Κρήτη, όπου υπάρχουν σήμερα τρία σπουδαία μοναστήρια στα οποία τιμάται και δεκάδες ναοί.

Στην προσφορά άρτων και γλυκισμάτων προς τον Άγιο Φανούριο ανιχνεύονται απηχήσεις των νεοελληνικών νεκρικών εθίμων, αφού το τάμα προς τον Άγιο σχετίζεται με τη μεταθανάτια τύχη των συγγενικών του προσώπων! Πιο συγκεκριμένα, η πίτα παρασκευάζεται "για να συγχωρέσει ο Θεός τση μάνας του Αγίου" ή "για συγχώριο της μάνας και της αδελφής του", ενώ συχνά προστίθεται στην ομάδα των γυναικών και η αρραβωνιαστικιά του! Ο μελετητής της ελληνικής λαογραφίας Γιώργος Αικατερινίδης κατέγραψε μια ενδιαφέρουσα παράδοση για τη μητέρα του Αγίου στις βρύσες Μεραμπέλλου:
"Η μάνα του Αγίου δεν ηκαμε καλό ποτέ τζη. Μόνο ένα κρομμυδύφυλλο ήδωσε μια βολά σ'ένα διακονιάρη. Σαν απόθανε ήβραζε σ'ένα καζάνι με πίσσα και ο Άγιος αρώτησε: α-Γιάντα η μάνα μου είναι εκειά μέσα;
Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος τ'απηλοήθηκε: -Γιατί δεν ήκαμε ποτέ καλό. Να ρίξομε το κρομμυδόφυλλο που ήδωσε κι ανέ τηνέ σηκώσει να βγει επάνω, να σωθεί...
Ερίξανε το κρομμυδόφυλλο και η μάνα ντου βγήκε στα χείλια του καζανιού μαζί με τρεις άλλες γυναίκες που πιαστήκανε κι αυτές από το κρομμύδι. Μα η μάνα ντου τώσε δίνει μια σπρωξιά και πέφτουνε πάλι μέσα. Τοτεσάς λέει ο Αρχάγγελος: Θωρείς πως κι επαέ είναι ακόμη κακή.

Τοτεσάς ο Άγιος Φανούριος ζήτησε μια χάρη: Να μην πηγαίνουνε πράμα γι'αυτόν, μόνο για τη μάνα ντου για να λένε να τση συγχωρέσει ο Θεός..."

Οι παραλλαγές της παράδοσης για την αμαρτωλή μητέρα του Αγίου Φανουρίου που ακούγονται σ'όλη την Ελλάδα είναι δεκάδες. Ακόμη και ως ειδωλολάτρης που δεν ασπάστηκε το Χριστιανισμό αναφέρεται. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης σημειώνει στο διήγημά του "Γουτού Γουπατού" - χωρίς να αναφέρει τίποτα περισσότερο : "Όσοι επικαλούνται τον Άγιο Φανούριον οφείλουν να λέγουν: Θεός σχωρέσ' τη μητέρα του Αγίου Φανουρίου. Θεός σχωρέσ' την." (Νίκος & Μαρία Ψιλάκη, "Το ψωμί των Ελλήνων και τα γλυκίσματα της λαϊκής μας παράδοσης")

"Τον Άγιο Φανούριο έκανε αρκετά δημοφιλή η παρήχηση του ονόματός του προς το φαίνω, φανερώνω. Είναι ο Άγιος που φανερώνει τα χαμένα ζώα ή πράγματα και την τύχη. Γι'αυτό στις εικόνες παριστάνεται να κρατά στο χέρι αναμμένο κερί και στην πίστη του λαού έχει θέση μάντη. Εννοείται ότι το αίτημα συνοδεύεται και με ορισμένα τάματα. Π.χ. οι γυναίκες της Παρνασσίδας, όταν έχουν πράγμα χαμένο τάζουν:

Άγιε μου Φανούριε, φανέρωσέ μου το... και θα σου κάνω μια κουλούρα για την ψυχή της μάνα σου! (Η μάνα του Αγίου έχει πολλές αμαρτίες). Ύστερα νειρεύονται αυτό που έχασαν και το βρίσκουν. Τότε κάνουν μια κουλούρα και τη μοιράζουν στα μικρά παιδιά λέγοντας: "Πάρτε να σ'χωρέστε" (δηλαδή τη μάνα του Αγίου). (Αράχωβα).

Πίτα κάνουν και οι ανύπαντρες για να τους βρει γαμπρό. (Κρήτη)" (Γ.Α.Μέγας, "Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαϊκής λατρείας")

"Για τον Άγιο Φανούριο ο λαός μας λέει πολλά. "Είναι ο Άγιος", λένε οι ξώμαχοί μας, "που φανερώνει τα κλεμμένα ζα και τα χαμένα πράγματα". Καμιά φορά πιστεύουν πως φέρνει και την καλή τύχη στον άνθρωπο. Του φανερώνει το δρόμο τον καλό. "Του φέγγει", λέει ο λαός για κάποιον που τον πάει καλά η τύχη του. "Του φέγγει ο Άγιος Φανούριος". Γι'αυτό στις εικόνες παριστάνεται να κρατάει στο χέρι κερί αναμμένο και να φωτίζει. " (Βασίλη Λαμνάτου, "Οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας")

"Στην Κύπρο, στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές, ο Άγιος μπορεί να φανερώσει στην κάθε ανύπαντρη κοπέλα το μέλλοντα σύζυγό της! "Οι ανύπαντρες κοπέλες που θέλουν να παντρευτούν ετοιμάζουν φανουρόπιτα για να φανερωθεί ο υποψήφιος γαμπρός". Στη Σκιάθο "πίτα στον Άγιο τάζουν και οι γυναίκες που τον παρακάλεσαν να τους φανερώσει το γαμπρό που θα κάμουν στην κόρη τους". Στη Φλώρινα, η φανουρόπιτα (που την πάνε οι ελεύθερες κοπέλες στην εκκλησιά) χρησιμοποιείται ως ονειρομαντικό μέσον με ένα κομμάτι που βάζουν κάτω απ'το προσκέφαλο (ο Άγιος θα φανερώσει το μέλλοντα σύζυγο). [...]

Συνήθως η Φανουρόπιτα παρασκευάζεται με επτά ή εννιά υλικά! Η επιλογή των αριθμών αυτών δεν είναι καθόλου τυχαία, μια και είναι γνωστός ο ρόλος των αριθμών στις μαντικές και μαγικές πρακτικές. Τα επτά ή εννιά υλικά φαίνεται να ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη δύναμη της πίτας! [...]

ΣΥΝΤΑΓΗ

ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ

ΥΛΙΚΑ

• 4 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
• 2 κούπες σταφίδες ξανθές
• 1 κούπα σπορέλαιο
• 1 κούπα ζάχαρη
• 1 κούπα νερό
• 1 φλιτζανάκι του καφέ κονιάκ
• 2 φλιτζανάκια του καφέ χυμό πορτοκάλι
• 1 κουταλάκι του γλυκού γαρίφαλο και 1 κανέλα
• 1 κουταλάκι σόδα


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σ' ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε το αλεύρι με τη σόδα, το γαρύφαλλο και την κανέλλα.
Χτυπήστε 1' στο μπλέντερ το λάδι με τη ζάχαρη και το χυμό πορτοκαλιού και ρίξτε το μίγμα μέσα στο μπολ με τα στερεά υλικά.

Ρίξτε επίσης τις σταφίδες και ανακατέψτε τα όλα μαζί μ' ένα κουτάλι να ενωθούν.

Αδειάστε το μίγμα σε ταψάκι με διάμετρο 32 εκ. βουτυρωμένο και αλευρωμένο.
Ψήστε τη φανουρόπιτα στους 180 βαθμούς Κελσίου, 1 ώρα περίπου.
Βγάλτε την από το φούρνο και αφήστε τη να κρυώσει.

Κοσκινίστε μ' ένα σουρωτήρι ζάχαρη άχνη

Διαβάστε περισσότερα »"ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ"

Αχ Ελλάδα μου καημένη....

Κάποτε οι γειτονιές ήταν γεμάτες παιδιά ...
φωνές και παιχνίδια...
... κρυφτό και κούκλες στα σκαλιά της πολυκατοικίας....
... οι μάνες μας με μπικουτί να πίνουν καφέ στα μπαλκόνια...
... οι μπαμπάδες στα καφενεία για μπουρλότο
... εμείς με ελβιέλες και μακό μπλουζάκια
... τ΄ αγόρια με φυσοκάλαμα και πέτρες...
... τα κορίτσια με σπόρια και αφίσες της Μανίνας
... τις γειτόνισσες τις λέγανε κυρά Μαρία, κυρά Κατίνα, κυρά Φωφώ
... τις ξέραμε όλες....
... όταν μας φώναζαν για θελήματα τρέχαμε...
... όταν μας φώναζαν για ησυχία
... γελούσαμε...
... τρώγαμε λουκουμάδες και το μαλλί της γριάς στα πανηγύρια
... λερωνόμασταν
.... κυλιόμασταν στα χώματα
.... ματώναμε
... τρώγαμε όλοι μαζί και οι μανάδες μας δεν δούλευαν
.... οι πόρτες ήταν ανοιχτές και δεν φοβόμασταν
... παίζαμε τζαμί στο δρόμο
... πηγαίναμε με τα πόδια στην παραλία και δεν κουραζόμασταν
... με άδειες τσέπες και δεν μας ένοιαζε....
γνωρίζαμε παιδιά απ΄άλλες γειτονιές.....
είχαμε πολλούς φίλους....
η μέρα δεν μας έφτανε... τα παιχνίδια δεν τέλειωναν...
οι μάνες φώναζαν απ' τα μπαλκόνια να μαζευτούμε...
όταν πεινούσαμε τρώγαμε σάντουιτς με τυρί και ντομάτα....
... πηγαίναμε στο σχολείο κι οι τσάντες δεν ήταν βαριές....
τα τετράδια ήταν όλα μπλε και φορούσαμε ποδιές...
όλοι αγόρια κορίτσια ...
... κάναμε γυμναστικές επιδείξεις ...
... δεν είχε ο καθένας το δωμάτιο του
... αλλά χωρούσαμε μια χαρά...
δεν ζητούσαμε πολλά.... ήμασταν ξένοιαστοι...
δεν υπήρχαν κομπιούτερ.... ούτε MSN....
δεν υπήρχαν κινητά.... ούτε ακίνητα....
δεν υπήρχε άγχος ούτε κατάθλιψη....
δεν ήμασταν μόνοι με μια οθόνη...
δεν είχαμε πρόβλημα επικοινωνίας...
δεν ανησυχούσαμε για το μέλλον... δεν αρρωσταίναμε συχνά...
δεν πηγαίναμε σε ψυχολόγους.... σε διαιτολόγους....
σε γυμναστήρια.... δεν μας χωρούσε ο κόσμος όλος

κι ονειρευόμασταν.........

Διαβάστε περισσότερα »"Αχ Ελλάδα μου καημένη...."

18 αλήθειες για το γέλιο

1. Τα μωρά δεν γελούν παρά μόνο αφού συμπληρώσουν 3 μήνες ζωής.

2. Όταν γελάμε, ο αέρας που εκπνέουμε, φεύγει από τους πνεύμονες με ταχύτητα 96 χλμ/ώρα.

3. Χρησιμοποιούμε 17 μυς του προσώπου μας για να γελάσουμε και 47 για να κατσουφιάσουμε.

4. Οι χαρούμενοι άνθρωποι...
έχουν 40% μειωμένο κίνδυνο για καρδιοπάθεια συγκριτικά με τους απαισιόδοξους.

5. 17 λεπτά γέλιου την ημέρα, αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής σας κατά μία ημέρα.

6. Ένα 6χρονο παιδί γελά κατά μέσο όρο 300 φορές την ημέρα. Ένας ενήλικος γελά μόλις 15 φορές την ημέρα.

7. Οι χαμογελαστοί σερβιτόροι παίρνουν 50% περισσότερα φιλοδωρήματα από τους αγέλαστους συναδέλφους τους.

8. Ένα καλό γέλιο μπορεί να διαρκέσει μία ώρα.

9. Οι περισσότεροι γελαστοί άνθρωποι ζουν στην Κούβα και τη Βραζιλία. Στον αντίποδα βρίσκονται οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών.

10. Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει 18 είδη χαμόγελου.

11. Πρέπει να χαμογελάσετε περίπου 250.000 φορές για να κάνετε μία ρυτίδα.

12. Το να γελάσετε 100 φορές ισοδυναμεί με το να κάνετε 10-15 λεπτά ποδήλατο.

13. 15 λεπτά γέλιου έχουν τα ίδια οφέλη με 2 ώρες ύπνου.

14. Σύμφωνα με έρευνα του Γερμανού ψυχολόγου, Dr. Michael Titze, τη δεκαετία του ‘50, οι άνθρωποι γελούσαν κατά μέσο όρο 18 λεπτά την ημέρα. Σήμερα, είναι 4-6 λεπτά την ημέρα.

15. Έρευνα του Πανεπιστημίου Vanderbilt διαπίστωσε ότι με το γέλιο καίμε λίγο παραπάνω από μία θερμίδα ανά λεπτό.

16. Το γέλιο ακούγεται το ίδιο σε όλους τους πολιτισμούς και όλες τις κουλτούρες. Oι επιστήμονες, μάλιστα, πιστεύουν ότι το γέλιο συνέβαλε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των προγόνων μας. Ο ήχος του γέλιου είναι τόσο κοινός και οικείος που είναι αναγνωρίσιμος ακόμη και αν παιχτεί ανάποδα στο μαγνητόφωνο.

17. Με το γέλιο ο εγκέφαλος απελευθερώνει τις βήτα-ενδορφίνες, τις φυσικές οπιούχες ουσίες με αναλγητική δράση.

18. Το γέλιο ρίχνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτρέποντας την εμφάνιση ασθενειών.

Διαβάστε περισσότερα »"18 αλήθειες για το γέλιο"

Δεκαπενταύγουστος! Τα έθιμα σε όλη την Ελλάδα!

Δεκαπενταύγουστος. Η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή των Ελλήνων.Το Πάσχα του καλοκαιριού....
Οι προετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει και όλοι περιμένουν να τιμήσουν τη Μεγαλόχαρη σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Πλατείες σε νησιά και χωριά ''φοράνε τα καλά τους'', ενώ δεν είναι λίγα τα πανηγύρια που διοργανώνονται με αφορμή αυτή τη μεγάλη γιορτή.

Ας ανακαλύψουμε μαζί μερικά από τα έθιμα του Δεκαπενταύγουστου πανελληνίως...

Σιάτιστα - Οι καβαλάρηδες της Παναγίας



Στην πόλη της Σιάτιστας, στο νομό Κοζάνης, η λειτουργία στο μοναστήρι της Μεγαλόχαρης είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Τη λειτουργία παρακολουθούν προσκυνητές καβαλάρηδες πάνω σε στολισμένα άλογα και όταν αυτή τελειώσει επιστρέφουν καβάλα στην πόλη, όπου τους υποδέχεται πλήθος κόσμου, που περιμένουν πως και πώς να ξεκινήσει η γιορτή, με χορούς και τραγούδια στις πλατείες. Το έθιμο χρονολογείται από την Τουρκοκρατία, όταν το πανηγύρι της Παναγίας ήταν από τις ελάχιστες στιγμές που οι Έλληνες ένιωθαν ελεύθεροι.

Ικαρία - Γλέντι στο γιαλισκάρι



Στις 6 Αυγούστου, στο Χριστό Ραχών γίνεται το πανηγύρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ένα από τα μεγαλύτερα του νησιού, αλλά μία από τις σημαντικότερες γιορτές του νησιού είναι το μεγάλο πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο, όταν οι ντόπιοι κερνάνε ψητά και κατσικίσιο κρέας. Η καρδιά των εκδηλώσεων είναι το Γιαλισκάρι και στο γλέντι ακούγεται παραδοσιακή μουσική και χορεύεται ο φημισμένος Ικαριώτικος χορός.

Ναυπακτία - Παναγία Αμπελακιώτισσα



Κοντά στην Άνω Χώρα Ναυπακτίας, στο χωριό Ασπριά, σε εντυπωσιακή τοποθεσία, υψώνεται το ιστορικό μοναστήρι της Παναγιάς Αμπελακιώτισσας, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το μοναστήρι είναι γνωστό για τη λατρευτική εικόνα της Παναγίας, τα άγια λείψανα, το χρυσοκέντητο επιτάφιο και το λαμπρό πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο.

Άνδρος - Παναγία Φανερωμένη



Το Κάστρο Φανερωμένης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία στην περιοχή του Κορθίου, σε ύψωμα κοντά στο χωριό Κοχυλού. Το δεκαπενταύγουστο γίνεται εδώ μεγάλο πανηγύρι στην Παναγία τη Φανερωμένη, που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο.

Ρόδος - Παναγία Κρεμαστή



Και στο νησί της Ρόδου η λατρεία, οι παραδόσεις και οι θρύλοι που συνοδεύουν την Παναγία προκαλούν το ενδιαφέρον και το θαυμασμό μας. Αναμφισβήτητα το πιο παραδοσιακό πανηγύρι της Παναγίας στο νησί της Ρόδου, είναι το πανηγύρι της Κρεμαστής.

Πυργί Χίου - Γλέντι με τον Πυργούσικο



Στο Πυργί υπάρχουν 50 εκκλησίες και εκτός από τη βυζαντινή εκκλησία των Aγίων Aποστόλων, κτίσμα του 12ου αι., και αληθινό κόσμημα για το χωριό, το Δεκαπενταύγουστο, γίνεται το τοπικό πανηγύρι που ξεκινά με τις θρησκευτικές εκδηλώσεις στην εκκλησία της παναγιάς και ολοκληρώνεται στην πλατεία, όπου χορεύεται ο "Πυργούσικος", χορός γοργός, χαρούμενος και πεταχτός.

Σκιάθος - Οι μελωδίες των εγκωμίων της Θεοτόκου



Στο νησί της Σκιάθου το άκρως τουριστικό καλοκαίρι αποκτά έντονα παραδοσιακό χρώμα το Δεκαπενταύγουστο, όταν χιλιάδες προσκυνητών συρρέουν από ολόκληρο το νησί αλλά και τα γειτονικά μέρη όπου την παραμονή της γιορτής, το βράδυ, γίνεται η έξοδος του επιτάφιου της Παναγίας μέσα σε μια ατμόσφαιρα μοναδικής κατάνυξης, υπό την συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες.

Ημαθία, Καστανιά - Παναγία Σουμελά



Χιλιάδες πιστοί από όλη την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό συρρέουν κάθε χρόνο και στις εκδηλώσεις που γίνονται στην Παναγία Σουμελά, την ιστορική εκκλησία που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά.

Η εκκλησία κτίστηκε το 1951 από τους πρόσφυγες του Πόντου, στη μνήμη της ιστορικής ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που είναι φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.

Μετά τον μέγα εσπερινό της παραμονής γίνεται η λιτάνευση της Αγίας Εικόνας και στη συνέχεια ακολουθούν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με ποντιακά συγκροτήματα, ενώ ανήμερα της Παναγίας γίνεται η περιφορά της Αγίας Εικόνας, την οποία ακολουθεί πλήθος πιστών. Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης, ποντιακά συγκροτήματα από την Μακεδονία προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.

Έβρος, Φέρες - Παναγία Κοσμοσωτήρα



Και στις Φέρες Έβρου, η Παναγία έχει την τιμητική της, το απόγευμα του Δεκαπενταύγουστου όταν, με επίκεντρο την εκκλησία της Παναγίας της Κοσμοσώτηρας, τελείται μέγας πανηγυρικός εσπερινός.

Από το ναό ξεκινά μια από τις πιο συγκινητικές λιτανείες της ιερής εικόνας, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεπερνούν το στοιχείο της θρησκευτικής κατάνυξης και απογειώνονται με τα κέφια των ανθρώπων.

Ιωάννινα, Ζαγοροχώρια



Ξακουστά σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι τα πανηγύρια της Παναγίας που γίνονται τον Δεκαπενταύγουστο στα Ζαγοροχώρια. Σε χωριά όπως η Βίτσα και το Τσεπέλοβο, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και προσφέρουν την ευκαιρία για ατελείωτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς.

Κι ενώ οι δύο πρώτες ημέρες το γλέντι είναι ανοιχτό για όλους, την τρίτη και τελευταία ημέρα της χαράς και του κεφιού, τον πρώτο λόγο έχουν οι ντόπιοι, με τοπικούς σκοπούς και ηπειρώτικους χορούς.

Παλαιόπυργος Πωγωνίου - Κοίμηση της Θεοτόκου



Στον Παλαιόπυργο, το πανηγύρι οργανώνει Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού. Το μεσημέρι, μετά το φαγητό, το οποίο γίνεται στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, ακολουθούν τα «ντολιά», ένα έθιμο το οποίο γίνονταν και παλιά και συνεχίζεται και σήμερα.

Κατά το έθιμο η εντολή ντολή -ντολιά δίνεται από τον «ντολή πασά» που ορίζεται κάποιος από τους μεγαλύτερους, και παίρνοντας το ποτήρι του με το κρασί θα το τσουγκρίσει με έναν παρευρισκόμενο (κάποιο ξένο καλεσμένο, τον παπά κ.α.). Θα πιεί τρία ποτήρια ή τρείς φορές και θα τα αφιερώσει κάθε φορά και σε διάφορους ζητώντας από τους οργανοπαίκτες να παίξουν ένα τραγούδι.

Ύστερα οι υπόλοιποι με την σειρά που ορίζει ο «ντολή πασάς» αφιερώνουν τις ευχές τους όπου θέλει ο καθένας ζητώντας και από ένα τραγούδι. Ένας και από τους σκοπούς αυτού του εθίμου ήταν να διαλύονται και οι μικροπαρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί και να υπάρχει ομόνοια μεταξύ των χωριανών. Το βράδυ ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι με τοπικές ενδυμασίες και Πωγωνήσιους χορούς. Το γλέντι διαρκεί μέχρι τις πρωινές ώρες.

Θάσος - Παναγία Θάσου



Πατάτες, ρύζι, μοσχάρι και στιφάδο περιλαμβάνει το γεύμα που παρατίθεται στο μεγάλο τραπέζι που συμμετέχουν όλοι οι πιστοί που έχουν συρρεύσει στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Παναγία της Θάσου, στο χωριό που πήρε το όνομά του από τη Θεοτόκο.

Μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, όλοι μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας, με σκοπό να φουντώσει το γλέντι, με χορούς από όλη την Ελλάδα, μεζέδες, κρασί.

Λέσβος, Αγιάσος - Παναγία Αγιασώτισσα



Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην γραφική κωμόπολη της Αγιάσου, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Με επίκεντρο της ξακουστή εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, οι πιστοί, επισκέπτες και ντόπιοι, απολαμβάνουν ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.

Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα απ' τη καθιερωμένη λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Στην Αγιάσο τον Δεκαπενταύγουστο συναντά κανείς όλα αυτά που συνθέτουν την εικόνα ενός τυπικού νησιώτικου πανηγυριού, πλανόδιους πωλητές, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα και λαϊκές ορχήστρες, ενώ τα σκωπτικά πειράγματα δίνουν και παίρνουν, συντηρώντας μια παράδοση αιώνων.

Τήνος - Παναγία της Τήνου



Το προσκύνημα στην Παναγία της Τήνου είναι, ίσως, το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα του Ελληνισμού. Στο νησί που είναι απόλυτα ταυτισμένο με την Παναγιά του, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί, όχι μόνο από την Ελλάδα, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, στην Εκκλησία της Μεγαλόχαρης και ν' αποθέσουν τα τάματά τους.

Η εικόνα των πιστών που ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια, μέχρι την εικόνα, γονατιστοί είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Η περιφορά του επιταφίου της Παναγίας γίνεται όπως στον Επιτάφιο του Χριστού, τη Μεγάλη Παρασκευή, με τους χιλιάδες πιστούς να ακολουθούν με αναμμένα κεριά.

Το πανηγύρι διαρκεί έως τις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα δηλαδή της Παναγίας, ενώ, παράλληλα με τις εκδηλώσεις για την Κοίμηση της Θεοτόκου, στο νησί γιορτάζεται και η επέτειος της βύθισης του αντιτορπιλικού Έλλη από τους Ιταλούς, που έγινε λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με τους Ιταλούς, τον δεκαπενταύγουστο του 1940.

Πάρος - Παναγία Εκατονταπυλιανή



Από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, ο παλαιοχριστιανικός ναός της Εκατονταπυλιανής, βρίσκεται στην Παροικιά, την πρωτεύουσα της Πάρου και είναι από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς. Σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε εξαιτίας ενός τάματος της Αγίας Ελένης. Πιστοί από ολόκληρη την Ελλάδα συγκεντρώνονται εδώ τον Δεκαπενταύγουστο για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής (17ου αιώνα) και να πάρουν μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις.

Μετά την καθιερωμένη περιφορά του επιταφίου, ξεκινά το μεγάλο πανηγύρι των ανθρώπων, που το γλεντάνε μέχρι τις πρωινές ώρες, με παραδοσιακή μουσική, παριανό κρασί και ντόπιους μεζέδες. Την ίδια ώρα, στο λιμανάκι της Νάουσας της Πάρου η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια προσεγγίζουν την προβλήτα με αναμμένα δαδιά.

Οι συγκεντρωμένοι, εντυπωσιασμένοι από το θέαμα, περιμένουν την κορύφωση, με την άφιξη των «πειρατών» στο λιμάνι για την έναρξη της γιορτής με νησιώτικους χορούς, και πρώτο και καλύτερο τον Mπάλο.

Κουφονήσια - Με τα καΐκια στην Παναγιά



Τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζει η Παναγία στο εκκλησάκι της στο Κάτω Κουφονήσι. Μετά τη λειτουργία προσφέρεται φαγητό από τους κατοίκους και κατόπιν μεταφέρονται με τα καΐκια τα οποία κάνουν αγώνες για το ποιος θα περάσει τον άλλο στο Πάνω Κουφονήσι.

Με την επιστροφή ντόπιοι και ξένοι το γλεντάνε μέχρι πρωίας στα μαγαζιά του νησιού, με μουσική, κρασί, ούζο και θαλασσινούς μεζέδες για τους οποίους έχουν φροντίσει οι ψαράδες.

Κάρπαθος - Παναγία στην Όλυμπο



Για τους πιο ταξιδεμένους, που έχουν αψηφήσει την απόσταση και τις δυσκολίες στην πρόσβαση, το πανηγύρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην Όλυμπο της Καρπάθου είναι από τα πιο κατανυκτικά. Στην Όλυμπο, οι λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος που χαρακτηρίζει αυτή την συγκυρία για τον Χριστιανισμό και το αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό, αργόσυρτο και με σοβαρή διάθεση.

Αρχικά, οι άντρες καθισμένοι στο τραπέζι και με ένα κομμάτι βασιλικό στο πέτο, τραγουδούν και πίνουν, με τη συνοδεία λαούτου και λίρας. Στη συνέχεια, και καθώς πέφτει το σκοτάδι, ξεκινά ο χορός, στον οποίο μπαίνουν, σιγά-σιγά, και οι γυναίκες ντυμένες με τις εκπληκτικής ομορφιάς και λαμπρότητας παραδοσιακές γιορτινές φορεσιές τους. Ο χορός αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, κρατά για ώρες και η όλη ατμόσφαιρα είναι από τις ωραιότερες που μπορεί να βιώσει ο πιστός στα πανηγύρια του Αιγαίου.

Nίσυρος - Παναγία Σπηλιανή



Ένας από τους πιο πολυήμερους και ξεχωριστούς εορτασμούς της Παναγιάς πραγματοποιείται στο νησί της Νισύρου. Εδώ γιορτάζεται το Nιάμερο της Παναγίας, που ξεκινά στις 6 Aυγούστου, γιορτή της Mεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Tο έθιμο είναι αφιερωμένο στην γυναίκα, καθώς οι μαυροντυμένες Eννιαμερίτισσες (γυναίκες ταγμένες στην Παναγία) αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη λατρευτική δράση. Eγκαθίστανται στο χώρο του μοναστηριού της Παναγίας της Σπηλιανής που βρίσκεται μέσα στο κάστρο των Iπποτών, προσκυνούν και καθαρίζουν τον χώρο και τα ιερά σκεύη.

Στην πραγματικότητα, διεξάγονται δύο παράλληλες λατρευτικές τελετουργίες, η επίσημη εκκλησιαστική από τους ιερείς και η ανεπίσημη με ιέρειες τις Eννιαμερίτισσες, που ακολουθούν αυστηρή νηστεία, κάνουν 300 μετάνοιες κάθε εικοσιτετράωρο και ψάλλουν. Tην ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, με τη λήξη της λειτουργίας, οι ιερείς λιτανεύουν την εικόνα της Παναγίας έως το χωριό για να ευλογήσει το πανηγύρι. Oι Eννιαμερίτισσες, από την άλλη πλευρά, κρατούν τους δίσκους με τα κόλλυβα και προπορεύονται, ανοίγοντας το δρόμο για την ιερή εικόνα.

Το γλέντι ξεκινά τη στιγμή που η εικόνα φτάνει στο χωριό, με τον τοπικό χορό της «κούπας», τραγούδια και άφθονο κρασί, ενώ οι Εννιαμερίτισσες αποσύρονται.

Πάτμος - Επιτάφιος Παναγίας



Στο νησί της Πάτμου, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης, οι μοναχοί του τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, ένα έθιμο με βυζαντινές καταβολές.

Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα.

Κάσος - Κοίμηση της Θεοτόκου



Ένα ακόμη χωριό με το όνομα Παναγία είναι ο τόπος του μεγαλυτέρου πανηγυριού της Κάσου, κάθε Δεκαπενταύγουστο. Στην τοπική εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου τηρούνται, κάθε χρόνο, όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα κατά τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου.

Εκατοντάδες Κασιώτες απ' όλη την Ελλάδα, αλλά και μετανάστες όλες τις γωνιές του κόσμου, συρρέουν στο νησί, μαζί με τους ξένους επισκέπτες, για να προσκυνήσουν στην Παναγία, να γλεντήσουν με τα πατροπαράδοτα έθιμα και να δοκιμάσουν κασιώτικα ντολμαδάκια και πιλάφι.

Λειψοί - Παναγία του Χάρου



Στο Μοναστήρι της Παναγίας στους Λειψούς, η Παναγία δεν κρατάει το Θείο Βρέφος αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό, σε μια εικόνα μοναδική στην χριστιανική παράδοση. Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα εννιάμερα της Παναγίας.

Σύμφωνα με το έθιμο, που τηρείται από το 1943, τοποθετούνται την άνοιξη κρινάκια γύρω από την εικόνα τα οποία στη συνέχεια ξεραίνονται και ανθίζουν ξανά, τον Αύγουστο.

Kεφαλονιά - Παναγία η Φιδούσα



Πλήθος πιστών συγκεντρώνεται κάθε χρόνο στην αυλή της Iεράς Mονής της Παναγιάς της Φιδούς στην περιοχή Mαρκόπουλου, Kεφαλονιάς για να δουν τα «φιδάκια της Παναγίας». Kάθε 15 Aυγούστου τα μικρά φιδάκια εμφανίζονται στο καμπαναριό και η εκκλησιαστική επιτροπή τα μεταφέρει στο προαύλιο του Iερού Nαού.

Σύμφωνα με την παράδοση, τα φιδάκια φέρνουν καλή τύχη στο νησί και αν δεν εμφανιστούν, ο οιωνός είναι κακός, όπως έγινε, για παράδειγμα, την χρονιά των μεγάλων σεισμών, μερικές δεκαετίες πριν.

Γρεβενά - Το ''Πάσχα του Καλοκαιριού''



Στη Μακεδονία, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή των Γρεβενών, τόσο λαμπρές είναι οι γιορτές του Δεκαπενταύγουστου, που οι κάτοικοι κυρίως των ορεινών χωριών, την αποκαλούν «Πάσχα του Καλοκαιριού». Ξενιτεμένοι από κάθε γωνιά της γης μαζεύονται και ξεκινούν ένα ατελείωτο γλέντι που κάνει τους αγαπημένους συγγενείς να ξανασμίξουν, αλλά και τους νέους να διαλέξουν κοπέλες από τον τόπο τους... Χωριά που το χειμώνα κατοικούνται από 100 το πολύ 200 κατοίκους, την εποχή του Δεκαπενταύγουστου φτάνουν να φιλοξενούν έως και δυο και τρεις χιλιάδες πιστούς.

Το επίκεντρο της γιορτής φυσικά είναι συγκεντρωμένο στο ψηλότερο χωριό της Ελλάδας, τη δοξασμένη και πολυτραγουδισμένη Σαμαρίνα, αφού χιλιάδες προσκυνητές καταφθάνουν στη Μεγάλη Παναγιά για να πανηγυρίσουν σε ένα γλέντι που κρατάει τρεις ολόκληρες ημέρες. Το ίδιο σκηνικό επικρατεί και στη γειτονική Αβδέλλα, όπου για πέντε ημέρες η πλατεία του χωριού παίρνει χρώμα γιορτινό και σφύζει από ζωή.

...Σ' όποιο μέρος κι αν βρεθείς εμείς σου ευχόμαστε να περάσεις καλά!

Διαβάστε περισσότερα »"Δεκαπενταύγουστος! Τα έθιμα σε όλη την Ελλάδα!"

Είκοσι νησιά για τα καλύτερα πανηγύρια!

Απόγευμα στο νησί, κάπου μεταξύ ηλιοθεραπείας, ταβέρνας και μπαρ. Περνάς έξω από το...
προαύλιο κάποιας εκκλησίας, κοντοστέκεσαι και χαμογελάς στο φολκλόρ θέαμα των κυκλωτικών χορών και της –ολίγον κιτς– διακόσμησης με λαμπιόνια, σημαιάκια, φαναράκια και –απαρεγκλίτως– πλαστικές καρέκλες.
Ξημέρωμα στο νησί, κάπου μεταξύ δέκατης όγδοης ρετσίνας, τρίτου πιάτου φορτωμένου με μεζέδες και μεθυσμένων που χορεύουν (α λα Δόμνα Σαμίου) «πώς το τρίβουν το πιπέρι». Κοντοστέκεσαι κι αναρωτιέσαι πώς ακριβώς φτάσαμε ως εδώ; Και πώς ακριβώς γίνεται να σου αρέσει;
Γίνεται. Γιατί τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου συνδυάζουν το φολκλόρ των υπολοίπων πανηγυριών με μπόλικο «ξενόφερτο» κέφι, των επισκεπτών που κοντοστέκονται από περιέργεια κι εν συνεχεία παρασύρονται από τον κύκλο του χορού, από την χαρά της ανακάλυψης… εντάξει, και από την ρετσίνα.
Κάπως έτσι, αποπνέουν παράδοση που γιορτάζεται όχι γιατί «έτσι πρέπει» ή γιατί έτσι γίνεται κάθε χρόνο, αλλά γιατί έχουμε τη διάθεση να τη γιορτάσουμε. Καλοκαίρι είναι, άλλωστε, και τα πάντα έχουμε διάθεση να γιορτάσουμε.
Όπου, λοιπόν, και αν σας βρίσκει το φετινό τριήμερο, πάρτε μαζί μόνο την καλή σας διάθεση και περάστε έξω από κάποιο πανηγύρι, απλά ως παρατηρητές –τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Εμείς συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα, για να ξέρετε προς τα πού να κινηθείτε.

Μπάλος στις Κυκλάδες
* Στο Πανηγύρι της Παναγίας της Καστριανής στη Τζια θα απολαύσετε, εκτός από το γλυκόπιοτο ντόπιο κρασί, και την πανοραμική θέα στο γαλάζιο του Αιγαίου από τον πανύψηλο βράχο που το φιλοξενεί.
* Στην Παναγία την Πανοχωριανή, στην Αμοργό, θα δοκιμάσετε τις τοπικές σπεσιαλιτέ πατατάτο και ξιδάτο, και βέβαια τα θρυλικά αμοργιανά ρακόμελα.
* Στην Παναγία τη Θαλασσινή της Άνδρου, θα απολαύσετε φρουτάλια (τοπική ομελέτα) και ντόπια σουμάδα.
* Στο Πανηγύρι της Παναγιάς, στη Σέριφο, αν είστε ζευγάρι και θέλετε να παντρευτείτε μέσα στο χρόνο, θα χρειαστεί να ανοίξετε το χορό γύρω από τη μεγάλη ελιά της εκκλησίας, εγχείρημα που δε θα είναι εύκολο: οι ντόπιοι διηγούνται πώς οι καυγάδες που στήνονταν μεταξύ ζευγαριών γύρω από τη συγκεκριμένη ελιά για το ποιο θα καρπωθεί το γούρι της έδωσαν στο πανηγύρι το εύγλωττο όνομα «της Ξυλοπαναγιάς». Αν σας τύχει, το πανηγύρι κρατά τρεις ολόκληρες μέρες, οπότε έχετε άπλετο χρόνο να πιείτε και να ξεχάσετε.
* Στην εκκλησία της Κοιμήσεως, στη Φολέγανδρο, θα γίνετε μια (μεγάλη) παρέα με όλο το υπόλοιπο νησί, κατοίκους κι επισκέπτες, στο ένα και μοναδικό, γιγάντιο τραπέζι που φιλοξενεί το φαγοπότι.
*Στο Κάτω Κουφονήσι, θα φτάσετε με καΐκι παρέα με όλο το υπόλοιπο (πάνω) νησί, θα χορέψετε χορούς κυκλωτικούς μαζί με ντόπιους κι επισκέπτες, και θα φάτε όσο (φρεσκότατο) τηγανιτό ψάρι αντέχετε.
* Στο Φιλώτι της Νάξου θα δείτε και θα συμμετάσχετε σε χορούς με παραδοσιακές στολές, και θα δοκιμάσετε ντόπιο κρασί και μεζέδες.
* Στη Μεγαλόχαρη της Τήνου θα διαπιστώσετε ιδίοις όμασι ότι ο Δεκαπενταύγουστος είναι, όντως, το απαύγασμα του κιτς, η απόλυτη εμποροπανήγυρη και ο αποκρουστικός καθρέφτης όλων εκείνων των πλευρών της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας που (θέλουμε να) ξεχνάμε. Και ότι γι’ αυτό αξίζει τον κόπο να το ζήσετε, έστω μια φορά.
Λύρες και λαούτα στα Δωδεκάνησα
* Στα τέσσερα φημισμένα για τα πανηγύρια τους χωριά της Καρπάθου, Μενετές, Πυλές, Απέρι και Όλυμπο, θα χορέψετε, παρέα με ντόπιους ντυμένους με παραδοσιακές φορεσιές, στο ρυθμό που δίνουν τα λαούτα, οι λύρες και οι τσαμπούνες.
* Στην Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας θα δοκιμάσετε το –συγκλονιστικό– γεμιστό αρνί που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπριανό.
* Στο παλιό σχολείο στο Χωριό της Χάλκης θα νιώσετε ότι ταξιδεύετε στο χρόνο.
* Στην Παναγία τη Σπηλιανή της Νισύρου θα ζήσετε το πιο… μακράς διαρκείας αυγουστιάτικο πανηγύρι επί, ούτε λίγο ούτε πολύ, εννέα συναπτά μερόνυχτα.
* Στην Παναγία της Κάσου θα ακούσετε παραδοσιακές λύρες και λαούτα.
Πυργούσικος και «Πιπέρι» στο Βορειοανατολικό Αιγαίο
* Δεν υπάρχει νησί που να έχει συνδέσει το όνομά του με τα πανηγύρια περισσότερο απ’ όσο η Ικαρία. Και δεν υπάρχει χωριό της Ικαρίας περισσότερο συνώνυμο με το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου από τον Χριστό Ραχών. Εδώ, λοιπόν, θα μάθετε επιτέλους τα σωστά βήματα του Ικαριώτικου, θα γελάσετε με το «Πώς το τρίβουν το πιπέρι» (που χορεύεται αυστηρά και μόνο το ξημέρωμα, όταν όλοι είναι πλέον μεθυσμένοι) και θα επιβεβαιώσετε ιδίοις όμασι τη φήμη που το θέλει το μεγαλύτερο και πιο ξέφρενο πανηγύρι της Ελλάδας.
* Στο Πυργί της Χίου, θα δείτε να χορεύουν –και θα μάθετε να χορεύετε κι εσείς– τον μοναδικό Πυργούσικο.
* Στην Πέτρα της Λέσβου, θα διευρύνετε τους γαστριμαργικούς σας ορίζοντες δοκιμάζοντας κισκέσι, ήτοι ταύρο –ναι, ταύρο– βρασμένο με σιτάρι. Στην Αγιάσο, πάλι, θα συμμετάσχετε σε ένα μεγάλο, πολυήμερο πανηγύρι οι προετοιμασίες για το οποίο ξεκινούν ήδη από τις αρχές Αυγούστου.
* Στους Σπαθαραίους της Σάμου, θα σκεφτείτε (σωστά) ότι κανένα τόσο μικρό χωριό δεν κάνει τόσο μεγάλο πανηγύρι όταν δείτε τον κύκλο του χορού να περικυκλώνει τα τραπέζια και να κάνει το γύρο της πλατείας, αντί να κινείται ανάμεσα ή δίπλα τους.
Βιολιά και... θαύματα στο Ιόνιο
* Πιστεύετε στα θαύματα; Στο Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς, κάθε χρόνο εκεί γύρω στο Δεκαπενταύγουστο, οι ντόπιοι διηγούνται πως «γούρικα» μικρά ακίνδυνα φίδια με σταυροειδές σχήμα στο κεφάλι εμφανίζονται στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας. Στην δε Παναγία τη Γραβαλιώτισσα, στην Πάστρα της Κεφαλονιάς, οι κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας ανθίζουν για δεύτερη φορά μέσα στον χρόνο. Είτε πιστέψετε είτε αμφισβητήσετε τα «θαύματα», τα δύο πανηγύρια συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και θεωρούνται, μαζί με το πανηγύρι των πυροτεχνημάτων της Περλιγκού, από τα καλύτερα του νησιού.
* Στο Σταυρό του Δήμου Αχιλλείων στην Κέρκυρα θα δοκιμάσετε μερικά από τα καλύτερα ψητά του νησιού και να χορέψετε υπό τους ήχους των βιολιών. Στις Καρουσάδες και τις Περουλάδες, επίσης, θα ζήσετε παραδοσιακό κερκυραϊκό πανηγύρι.
* Στην Πλατριθειά Ιθάκης θα δείτε από κοντά το φημολογούμενο καλύτερο πανηγύρι του Ιονίου, που διατηρεί αλώβητο το παραδοσιακό του χρώμα.

Διαβάστε περισσότερα »"Είκοσι νησιά για τα καλύτερα πανηγύρια!"

Κοίμηση της Θεοτόκου – Πάσχα του καλοκαιριού

Πάσχα του καλοκαιριού, λέμε τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου. Και πώς μπορούμε να γιορτάζουμε το θάνατο κάποιου οικείου μας προσώπου; Μπορούμε, όταν ξέρουμε πως πρόκειται μόνο για κοίμηση. Γιατί, πραγματικά, όπως μας βεβαιώνουν οι Απόστολοι κι οι Πατέρες κι οι αγιογράφοι και οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας, η Παναγία μετατέθηκε προς τη ζωή, αφού μετά από τρεις ημέρες το σώμα της δε βρέθηκε στον τάφο. Όπως ακριβώς και του Υιού της, Ιησού.

Πάσχα, δηλαδή πέρασμα, λοιπόν, μέσα στο καλοκαίρι. Η γιορτή της μετάθεσης, του περάσματος της Παναγίας από τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου στην αληθινή ζωή καθιερώθηκε από πολύ νωρίς. Στην αρχή γιορταζόταν στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου. Μετά, όμως, από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στην Έφεσο στα 451 μ.Χ., καθιερώθηκε να γιορτάζεται από όλους τους χριστιανούς στις 15 Αυγούστου. Κέντρο της γιορτής ήταν ο ναός της Παναγίας που βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα, στη Γεθσημανή, στο «ευκτήριο του Μαυρίκιου», όπως λεγόταν.

Λίγες πληροφορίες έχουμε για τον τρόπο, τον τόπο και το χρόνο της Κοίμησης της Θεοτόκου.Όπως είναι γνωστό, επάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, έδωσε εντολή και την Παναγία μητέρα του παρέλαβε ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.Όταν δε ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της, άγγελος Κυρίου (η παράδοση λέει ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.

Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε, λοιπόν, και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμηση της.

Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ήμερα από την εμφάνιση του αγγέλου, λίγο πριν κοιμηθεί η Θεοτόκος, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε, ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμηση της. Mαζί δε με τους Aποστόλους ήλθε και ο Aρεοπαγίτης Διονύσιος, ο Άγιος Iερόθεος ο διδάσκαλος του Διονυσίου, ο Aπόστολος Tιμόθεος, και οι λοιποί θεόσοφοι Iεράρχες.

Όταν εκοιμήθη, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανή. Eπειδή, κατά θείαν οικονομίαν, ένας από τους Aποστόλους (ο Θωμάς όπως λέει η παράδοση) δεν ήταν παρών στην κηδεία της Θεομήτορος, ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος ώστε να προσκυνήσει και αυτός το Σώμα της Θεοτόκου.

Έτσι, μετά από τρεις ήμερες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς. Και βέβαια, όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: «Χαίρε, ώ Μήτερ τής ζωής».

http://www.byzmusic.gr

Διαβάστε περισσότερα »"Κοίμηση της Θεοτόκου – Πάσχα του καλοκαιριού"

6 Αυγούστου - Η μεταμόρφωση του Σωτήρος

Στις 6 Αυγούστου η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς Ευαγγελιστές ( Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά ) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.
Έγινε, κατά τους περισσότερους Πατέρες, 40 ημέρες περίπου προ της Σταυρώσεως, δηλαδή κατά τον μήνα Φεβρουάριο δεδομένου ότι η Σταύρωση έγινε 14 Νισάν ( Μαρτίου ) Αλλά επειδή ο εορτασμός της εορτής θα συνέπιπτε μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι πένθιμη περίοδος, για αυτό μεταφέρθηκε στις 6 Αυγούστου που απέχει, από τις 14 Σεπτεμβρίου που γιορτάζεται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και λογαριάζεται σαν μεγάλη Παρασκευή, σαράντα ημέρες. Η γιορτή καθιερώθηκε επίσημα να γιορτάζεται κατά τις αρχές του εβδόμου αιώνος σε αντικατάσταση της εβραϊκής γιορτής του εξιλασμού.

του Θεολόγου Γεωργίου Ραυτόπουλου

Διαβάστε περισσότερα »"6 Αυγούστου - Η μεταμόρφωση του Σωτήρος"

Ομιλία δασκάλου

Οµιλία Δασκάλου για την 25 Μαρτίου Αυτά τα λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους µαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου - δυστυχώς δεν μου έστειλαν το όνομά του και δεν γνωρίζω σε ποιόν να στείλω τα συγχαρήκια για την ντομπροσύνη και την ομορφιά των λόγων του. Απολαύστε και σεις αυτά που είπε σε 17χρονα παιδιά ... Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο. Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ. Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο. Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις, Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο. Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά. Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία Ή και περισσότερα χρόνια, Θα σου µιλήσω σταράτα Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου. Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις, Οι µαθητές που δίδαξα φέτος Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν, Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος. Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές Δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη. Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις, Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος Που µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις. Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο, Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά Και στο ηθικοπλαστικό του έργο, Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων. Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας, Των δασκάλων σας και των γονιών σας. Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα, Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, Θα σας γεράσουν πρόωρα. Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο, Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν, Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.. Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο Και έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα, Για να µας πει την ιστορία του ßίου του, Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών. Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο, Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε, το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας, Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής. Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς, Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα, Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής. Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς. Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα. Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας, Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον, Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία. Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του Κι έπειτα φυλακίστηκε, Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους, Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει Από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη, Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά, Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του. Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά. Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας, Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που Αύριο θα κάνετε. Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαι Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική, Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών, της εποχής στην οποία µεγαλώνετε. Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της, Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες. Κι όταν ßλέπω την εποχή µας Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση, Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας, Μόνο σε εσάς ελπίζω, Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε, να πολεµήσετε, να νικήσετε. Μη µας απογοητεύσετε.

Διαβάστε περισσότερα »"Ομιλία δασκάλου"