ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :

Σκοπός του Συλλόγου

Η φωτογραφία μου
Παράδοση είναι ...τo μελωδικό νανούρισμα της μάνας, οι θρύλοι του παππού ,τα κάλαντα, τα χελιδονίσματα, οι μαντινάδες,τα έθιμα ,οι χοροί και οι σκοποί που μας συντρόφευαν σε κάθε χαρά ,οι ενδυμασίες ,τα κεντήματα ,τα δίστιχα, τα παιχνίδια και όσα άλλα είναι μέρος της ζωής του τόπου μας. Κρατήστε περήφανα στις καρδιές σας ,αλώβητο αυτό το θησαυρό και παραδώστε τον στις επόμενες γενιές! Έτσι θα ακούμε τους παλμούς του τόπου μας ολοζώντανα και δεν θα σβήσει τίποτε στη χοάνη της παγκοσμιοποίησης! Η επίσημη ίδρυση του συλλόγου μας ως ανεξάρτητο σωματείο έγινε το 1998 με κύριο σκοπό και στόχο τη διατήρηση και τη διάδοση των χορών, των τραγουδιών και των παραδόσεων της Κέρκυρας και της υπόλοιπης Ελλάδας, καθώς επίσης και την προσέγγιση της νεολαίας απομακρύνοντάς την από τους κινδύνους της εποχής μας.

Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής


Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.

Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.

Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν «Κουκουράς», ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!

Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
Διαβάστε περισσότερα »"Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής"

Καθαρά Δευτέρα και διατροφή...


Η Καθαρά Δευτέρα προμηνύει την έναρξη της Σαρακοστιανής νηστείας. Κατά την περίοδο αυτή, δεν πρέπει να καταναλωθεί οτιδήποτε σχετίζεται με κρέας, αυγό, ψάρι, γάλα, βούτυρο κλπ, μέχρι και... το Μεγάλο Σάββατο!!! Εκτός από την καθαρά θρησκευτική αξία, η νηστεία της Σαρακοστής θεωρείται η πιο υγιεινή δίαιτα, αφού η διατροφή διαφοροποιείται σημαντικά από...τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου.
Πώς όμως μπορούμε να μιλάμε για μία ισορροπημένη διατροφή από τη στιγμή που απέχουμε από τρόφιμα ζωικής προέλευσης;
Η αποχή από την κατανάλωση τροφίμων ζωικής προέλευσης, όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά, αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για να υιοθετήσουμε μια πιο υγιεινή διατροφή. Το σαρακοστιανό τραπέζι δεν υστερεί καθόλου σε σχέση με τη βασισμένη στο κρέας και τα προϊόντα του διατροφή. Αντιθέτως, περιλαμβάνει τροφές ιδιαίτερα πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, οι οποίες συνδυαζόμενες κατάλληλα μπορούν να αντικαταστήσουν πλήρως τη θρεπτική αξία των τροφίμων ζωικής προέλευσης.
Εντούτοις, η παρουσία πληθώρας εδεσμάτων στο γιορτινό τραπέζι μπορεί να οδηγήσει και σε διατροφικές παρεκτροπές.
Στο Σαρακοστιανό τραπέζι τα θαλασσινά έχουν σημαντική παρουσία. Τα καλαμάρια, οι γαρίδες και το χταπόδι αποτελούν πηγές πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας για τον οργανισμό μας. Περιέχουν ελάχιστο λίπος και είναι καλές πηγές βιταμίνης Β12, απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του νευρικού ιστού. Ενδεικτικά 100 γρ. τηγανητά καλαμαράκια αποδίδουν περίπου 230 θερμίδες, οι οποίες μειώνονται σε λιγότερο από τις μισές αν γίνουν ψητά ή ακόμα καλύτερα βραστά. Το ίδιο συμβαίνει με το χταπόδι και τις γαρίδες.
Πέρα από τα θαλασσινά, μία καλή επιλογή για την ημέρα είναι και τα όσπρια. Αποτελούν μία πολύ θρεπτική τροφή πλούσια σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και βιταμίνες του συμπλέγματος Β συμβάλλοντας στην μείωση της χοληστερόλης αλλά και τη διατήρηση του σακχάρου αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα.
Θερμιδική αξία: 1 φλ φασόλια μάς παρέχουν περίπου 200 θερμίδες
Η λαγάνα είναι το παραδοσιακό ψωμί της Καθαράς Δευτέρας. Και σε αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά την ποσότητα και να μην καταναλώσουμε περισσότερο από 1-2 φέτες.
Θερμιδική αξία: Η κάθε φέτα (30 γρ) μας παρέχει γύρω στις 80 θερμίδες.
Όσον αφορά την ταραμοσαλάτα λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας της σε αλάτι και λίπος θα πρέπει να περιοριστεί. 2 κουταλιές είναι αρκετές για όσους δεν έχουν πρόβλημα υπέρτασης ενώ τα άτομα με αυξημένη πίεση καλό είναι να καταναλώσουν ακόμα λιγότερο.
Θερμιδική αξία: 100 γρ. ταραμά μάς παρέχουν 407 θερμίδες.
Το κρασί, απαραίτητο συνοδευτικό του γεύματος, συμβάλλει στην καλή λειτουργία της καρδιάς αυξάνοντας την αγγειοδιασταλτικότητα και μειώνοντας την πίεση.
Θερμιδική αξία: Ένα ποτηράκι κρασί περιέχει γύρω στις 70 θερμίδες.
Τέλος, το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας δεν κλείνει ποτέ χωρίς το ιδιαίτερο γλυκό του, τον χαλβά. Μία μερίδα γλυκού μπορεί να καταναλωθεί χωρίς τύψεις ακόμα και αν ακολουθείτε κάποιο πρόγραμμα απώλειας βάρους.
Θερμιδική αξία: 1 κομμάτι χαλβά (60 γρ) μας παρέχει περίπου 300 θερμίδες.
Συμπερασματικά, η νηστεία όταν γίνεται σωστά και ελεγχόμενα, αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να τονωθεί ο οργανισμός μας τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Ας φροντίσουμε λοιπόν, την ημέρα αυτή το μόνο που θα ανέβει ψηλά να είναι ο χαρταετός μας!!!
Καλή σαρακοστή και καλά κούλουμα
Διαβάστε περισσότερα »"Καθαρά Δευτέρα και διατροφή..."

Από πού προέρχεται η λέξη «κούλουμα»;


Η Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί τη λήξη της αποκριάς και την έναρξη της νηστείας.

Το ξεκίνημα της Σαρακοστής γιορτάζεται με διάφορα σαρακοστιανά εδέσματα, όπως η παραδοσιακή λαγάνα, η ταραμοσαλάτα και οι ελιές.Μια χαρακτηριστική λέξη που χρησιμοποιούμε για την Καθαρά Δευτέρα είναι τα Κούλουμα, τα οποία σηματοδοτούν το τέλος της αποκριάς και αναφέρονται στο παραδοσιακό λαϊκό πανηγύρι που στήνεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα.

Τι σημαίνει η λέξη «κούλουμα»

Για την προέλευση της λέξης «κούλουμα» αλλά και την καθιέρωση της συγκεκριμένης γιορτής, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.

Μία από τις λανθασμένες ερμηνείες που ακούγονται, είναι εκείνη που λέει ότι τα «κούλουμα» προέρχονται από την λατινική λέξη «CULUMUS», κάτι που δεν μπορεί να ισχύει αφού… δεν υπάρχει τέτοια λέξη στα λατινικά.

Η παραπάνω παρανόηση οφείλεται στην εκδοχή που θέλει τα «κούλουμα» να αποτελούν αναγραμματισμό του λατινικού«CUMULUS» που σημαίνει «σωρός, αφθονία», αλλά και «τελείωμα». Το πιθανότερο λοιπόν, είναι το cumulus να έγινε «κούμουλα» και στη συνέχεια «κούλουμα», με την ένοια ότι την ημέρα καταναλώνουν όλοι αφθονία νηστίσιμων τροφών και παράλληλα σηματοδοτεί το τελείωμα της Αποκριάς.

Τα τελευταία χρόνια αναφέρεται επίσης ότι η λέξη «κούλουμα», προέρχεται από την αλβανική λέξη KULM ή KOLUM που -υποτίθεται- σημαίνουν «καθαρός» και συνδιάζονται με την Καθαρά Δευτέρα. Στην αλβανική γλώσσα όμως από τις παραπάνω λέξεις υπάρχει μόνο το kulm και σημαίνει «κορυφή», οπότε δεν γνωρίζουμε πού στηρίζεται αυτή η θεωρία και πόσο βάσιμη μπορεί να είναι.

Σύμφωνα με την δεύτερη πιθανή εκδοχή τώρα, η λέξη «κούλουμα», προέκυψε από την λατινική λέξη «COLUMNA», που σημαίνει «κολώνα». Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για αρχαία προέλευση της γιορτής, η παράδοση λέει ότι οι Αθηναίοι πριν από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, γιόρταζαν την Καθαρά Δευτέρα στις πλαγιές του λόφου του Φιλοπάππου όπου έτρωγαν και έπιναν καθισμένοι στους βράχους, μέχρι τη δύση του ηλίου. Αμέσως μετά, οι Ρουμελιώτες γαλατάδες που ζούσαν στην Αθήνα έστηναν χορό -κυρίως τσάμικο- στους στύλους του Ολυμπίου Διός, στις «κουλώνες», όπως έλεγαν με την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά τους.

Τα κούλουμα, είναι γνωστά και με ορισμένες παραλλαγές της λέξης όπως κουμουλάθες, κούλουμπα, κούμουλες.
Διαβάστε περισσότερα »"Από πού προέρχεται η λέξη «κούλουμα»;"

Η ιστορία του χαρταετού


ΕEίναι πολύχρωμοι, θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια και μέχρι σήμερα οι χαρταετοί αποτελούν μια αγαπημένη παράδοση στη χώρα μας!

Πώς όμως ξεκίνησε η κατασκευή του χαρταετού;

Πηγαίνουμε πίσω στο 1000 π.Χ. στην Κίνα. Η κατασκευή του ξεκίνησε από εκεί - ο πρώτος χαρταετός ήταν φτιαγμένος από μετάξι και μπαμπού με τη μορφή δράκου, ιερό σύμβολο των Κινέζων, σχεδιασμένος από τους Κινέζους φιλόσοφους Mozi και Luban. Από την Κίνα πέρασε σε άλλες χώρες, στην Κορέα, την Ινδονησία, τη Μαλαισία και έφτασε στην Ιαπωνία. Από την Ιαπωνία έφτασε στη μεσαιωνική Ευρώπη στα τέλη του 13ου αιώνα από τον Μάρκο Πόλο και σιγά σιγά μαθεύτηκε από χώρα σε χώρα.

Βέβαια υπάρχουν πληροφορίες που αναφέρουν πως τον 4ο αιώνα π.Χ. στην Αρχαία Αθήνα ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αϊτό. Παλαιότερη αναφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί η απεικόνιση σε ελληνικό αγγείο της κλασικής περιόδου μιας κόρης που κρατά στα χέρια της λευκή σαΐτα δεμένη με νήμα, ένα είδος αετού δηλαδή, και την οποία ετοιμάζεται να πετάξει.

Το 1750 ο Βενιαμίν Φρανκλίνος δημοσίευσε ένα πείραμα για το στατικό ηλεκτρισμό, πετώντας ένα χαρταετό κατά τη διάρκεια καταιγίδας, το οποίο προκάλεσε αστραπή.

Η περίοδος μεταξύ 1860 έως το 1910 ήταν η "χρυσή περίοδος των χαρταετών". Χρησιμοποιήθηκαν για πειράματα φυσικών, μετεωρολόγων, φωτογράφων και άλλων. O χαρταετός είναι πρόδρομος των αεροπλάνων και των αεροσκαφών, όμως, σε αντίθεση με τα αεροσκάφη, ο χαρταετός βασίζεται στον άνεμο και όχι στην προς τα εμπρός κίνηση για την παραγωγή ώθησης.
Διαβάστε περισσότερα »"Η ιστορία του χαρταετού"

Τα έθιμα της Τσικνοπέμπτης


Η Tσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου και για την φετινή Αποκριά, την γιορτάζουμε την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου. Οι άνθρωποι προετοιμάζονται για την μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής και την συγκεκριμένη Πέμπτη καταναλώνουν ελεύθερα μεγάλες ποσότητες κρέατος.Ο λόγος που έχει καθιερωθεί να γίνεται αυτό ημέρα Πέμπτη είναι πως η ορθόδοξη πίστη θεωρεί σημαντικές τις νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής, οπότε έγινε επιλογή της ενδιάμεσης ημέρας.

Το όνομα «Τσικνοπέμπτη» προέκυψε γιατί την ημέρα αυτή το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα, το οποίο πρέπει να έχει πάντα λίγο λίπος ώστε κατά το ψήσιμο να βγάλει την απαραίτητη «τσίκνα». Ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι κάθε περιοχής, πρέπει να ψήσουν κρέας ώστε να μυρίσει το σπίτι τους και όλοι να ξέρουν ότι γιορτάζουν!

Παλιότερα στην ελληνική επαρχία οι άνθρωποι μοίραζαν πιατέλες με το τσικνισμένο κρέας σε όλη την γειτονιά για να στείλουν την μυρωδιά του ψητού σε κάθε άκρη του χωριού. Μαζί με την Τσικνοπέμπτη έχει καθιερωθεί πλέον και η ειδωλολατρική παράδοση του μασκαρέματος που υποτίθεται ότι διώχνει τα κακά πνεύματα του χειμώνα και βοηθάει έτσι στην εξασφάλιση μιας επιτυχημένης σοδειάς.

Τα έθιμα της Τσικνοπέμπτης σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας!

Πέρα από το παραδοσιακό «κάψιμο» του κρέατος, κάθε περιοχή της χώρας μας έχει τα δικά της έθιμα για την Τσικνοπέμπτη:

Κομοτηνή
Την Τσικνοπέμπτη τα ζευγάρια που είναι έτοιμα για γάμο, ανταλλάσσουν μεταξύ τους φαγώσιμα δώρα. Ο άντρας πρέπει να στείλει στην σύντροφό του μια κότα και εκείνη ανταποδίδει με μπακλαβά .

Κέρκυρα
Στην Κέρκυρα ανήμερα της Τσικνοπέμπτης γίνονται τα «Πετεγολέτσια» ή «Κουτσομπολιά». Οι γυναίκες της παλιάς πόλης, βγαίνουν στα παράθυρα των καντουνιών και κουτσομπολεύουν μιλώντας την παραδοσιακή κερκυραϊκή διάλεκτο.

Πάτρα
Εδώ κάθε χρόνο αναβιώνει η «Κουλουρού» . Σύμφωνα με το έθιμο η «Γιαννούλα η Κουλουρού» νομίζει ότι ο Ναύαρχος Ουίλσoν είναι ερωτευμένος μαζί της και θα της κάνει πρόταση γάμου. Έτσι ντύνεται νύφη και πηγαίνει στο λιμάνι να προϋπαντήσει τον καλό της, σκορπώντας το γέλιο στους Πατρινούς.

Σέρρες
Στις Σέρρες ψήνουν το κρέας στους δρόμους και στη συνέχεια ανάβουν μεγάλες φωτιές και πηδούν από πάνω τους. Αμέσως μετά ακολουθεί «το προξενιό» μεταξύ των ελεύθερων της κάθε γειτονιάς .
Διαβάστε περισσότερα »"Τα έθιμα της Τσικνοπέμπτης"

Όι τρεις τελευταίες επιθυμίες του Μ. Αλέξανδρου !



Eυρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του:... 1. Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.
2. Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.
3. Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων...

Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.
Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1. Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό
τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!
2. Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!
3. Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος! Ο ΧΡΟΝΟΣ είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σε ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε.
Διαβάστε περισσότερα »"Όι τρεις τελευταίες επιθυμίες του Μ. Αλέξανδρου !"

Γνωρίζετε την αξία της Ελλάδας;


Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πει Έλληνας και Ελλάδα που "τάχα" πάει για φούντο....1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα). Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.

2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.

3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου.

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ. Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις;

tromaktiko
Διαβάστε περισσότερα »"Γνωρίζετε την αξία της Ελλάδας;"

Κυριακή σήμερα 5 Φεβρουαρίου, ημέρα αρχής του Τριωδίου...


Τι είναι το Τριώδιο;

Τριώδιο ονομάζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, η περίοδος που ξεκινά την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο... Την ονομασία της την έχει πάρει από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, που περιλαμβάνει τους ύμνους που ψάλλονται στις εκκλησίες την συγκεκριμένη περίοδο. Οι ύμνοι αυτοί έχουν τρεις ωδές σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ύμνους τις εκκλησίας μας που έχουν εννέα ωδές.Με απλά λόγια, το Τριώδιο είναι η χρονική περίοδος που οι χριαστιανοί ετοιμάζονται για την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής.

Αυτές οι εβδομάδες είναι:
Πρώτη, η Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου που προτρέπει τους Χριστιανούς να είναι ταπεινοί όπως ο Τελώνης και όχι υπερήφανοι όπως ο Φαρισαίος.
Δεύτερη, η Κυριακή του Ασώτου, που μας διδάσκει την αξία της μετάνοιας και το μεγαλείο της συγχωρήσεως.
Τρίτη, Κυριακή της Απόκρεω, όπου αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία, στην κρίση που θα λάβει χώρα, καθώς και στην χριστιανική αγάπη. Ονομάζεται έτσι επειδή είναι η τελευταία ημέρα που οι Χριστιανοί επιτρέπεται να φάνε κρέας.
Τέταρτη, είναι η Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινή, αναφέρεται στην εξορία των πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο.
Την επόμενη μέρα από την Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινή είναι η Καθαρά Δευτέρα, η αρχή της Μεγάλης Νηστείας, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπου είναι μία περίοδος νηστείας, προσευχής, και περισυλλογής που μας προετοιμάζει για την μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Κυρίου.
Ονομάζεται Τεσσαρακοστή γιατί μιμείται την σαρανταήμερη νηστεία που έκανε ο Ιησούς Χριστός μας. Επίσης λέγεται Μεγάλη για να ξεχωρίζει από την νηστεία των Χριστουγέννων.
Διαβάστε περισσότερα »"Κυριακή σήμερα 5 Φεβρουαρίου, ημέρα αρχής του Τριωδίου..."

4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843... Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΣ... Ο ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ, ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ, ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ!


"Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι ....καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση."

"ότι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί και δεν έχομε ελπίδα από τους ξένους".

ΣΤΙΣ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1842 Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΠΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΕΙ ΘΕΣΗ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΙΑΟΛΟΓΟ, ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟΝ ΒΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΨΗΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥ. ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΑ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ:

Τα γαϊδούρια πήραν την απόφαση να σκοτώσουν το σαμαρά, για ν' απαλλαγούν απ' τα σαμάρια κι απ' το φορτίο, που τους έβαζαν οι άνθρωποι. 'Ετσι κι έγινε. Αμέσως όμως κατόπιν πήραν την πρωτοβουλία τα καλφάδια (οι μαθητευόμενοι) του σαμαρά, μα δεν ήξεραν να κάμουν καλή τη δουλειά, γιατί έχασαν το μάστορά τους. Έτσι τα κακοφτιαγμένα σαμάρια άρχισαν να χτυπάνε και να πληγώνουν τα δυστυχισμένα γαϊδούρια, που δεν άργησαν να καταλάβουν ότι με την ανόητη πράξη τους έπεσαν από το κακό στο χειρότερο.
Σαν σήμερα, το 1843, πέθανε ο Γέρος του Μωρηά Ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης υπήρξε ο πιο αγαπητός αντάρτης. Το 1785 έγινε αρματολός και δύο χρόνια αργότερα έγινε "κλέφτης" στην Πελοπόννησο και πολεμούσε τους Τούρκους. Την 1η Δεκεμβρίου 1818, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και από τον Ιανουάριο του 1821, ξεκινάει τις προετοιμασίες για το Μεγάλο...
Αγώνα του υπόδουλου ελληνισμού ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η απελευθέρωση της Τριπολιτσάς, της πρωτεύουσας της Πελοποννήσου που είχε "καταντήσει" άντρο της διοικητικής και στρατιωτικής δύναμης των τούρκων ήταν το πρωταρχικό του μέλημα. Τελικά στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, η Τριπολιτσά είναι και πάλι ελεύθερη, χάρη στις μάχες των ελλήνων παλικαριών που στάθηκαν σαν δέντρα αγέρωχα μπροστά στον τούρκο εισβολέα. Μετά από ένα μήνα, στις 23 Ιουλίου 1822, ο Κολοκοτρώνης χτυπάει το Δράμαλη στα Δερβενάκια, πετυχαίνοντας την πιο σημαντική νίκη της επανάστασης, αποδεικνύοντας ότι υπήρξε μία εξέχουσα στρατιωτική και πολιτική φυσιογνωμία. "Ό,τι κάμομε θα το κάμομε μονάχοι και δεν έχουμε ελπίδα από τους ξένους" Ο Κολοκοτρώνης είχε συνειδητοποιήσει ότι οι Έλληνες έπρεπε να βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις. "Ό,τι κάμομε θα το κάμομε μονάχοι και δεν έχουμε ελπίδα από τους ξένους" έλεγε και ξαναέλεγε κρατώντας έτσι υψηλό το σθένος και το φρόνημα των Ελλήνων. Για αυτό και πάντα τους αποκαλούσε Έλληνες, θέλοντας να τους κάνει να συνειδητοποιήσουν την ιστορία που κουβαλάνε, την κληρονομική τους μεγαλοσύνη και την υψηλή τους αποστολή για τη σωτηρία ολόκληρου του ελληνικού έθνους και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Πού να το φανταζόταν, ότι σχεδόν δύο αιώνες μετά, η φράση του θα ακουγόταν τόσο -δραματικά- προφητική και επίκαιρη! Όταν απέτυχε η επανάσταση του 1770, τα λεγόμενα Ορλωφικά, οι τούρκοι ανελέητα έσφαζαν τον άμαχο πληθυσμό. Ανάμεσα σε όσους έφευγαν για να γλιτώσουν από το αβυσσαλέο μίσος του κατακτητή που ξερίζωνε κεφάλια στο διάβα του και κάρφωνε μαχαίρια στις καρδιές, ήταν και η μάνα του Θόδωρου Κολοκοτρώνη. Αν και ετοιμόγεννη, μαζί με το υπόλοιπο πλήθος πήρε το δρόμο προς τη Μεσσηνία και από εκεί προς το Ραμαβούνι, για να γλυτώσει και εκείνη αλλά και το παιδί που κουβαλούσε στα σπλάχνα της. Στις 3 Απριλίου 1770, Δευτέρα του Πάσχα, την έπιασαν οι πόνοι. Ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο και έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι, που θα γινόταν ο πιο διάσημος Έλληνας, ο πολέμαρχος Θόδωρος Κολοκοτρώνης. Κάτω από ένα δέντρο φτελιάς είδε για πρώτη φορά το φως του ήλιου ο Γέρος του Μοριά και μύρισε τον αέρα, ένα αέρα βρώμικο από τα χημικά. Τότε λες και έκανε μια "μυστική συμφωνία" με το Θεό να "καθαρίσει" τον ελληνικό αέρα. Ο παππούς του, Γιάννης Κολοκοτρώνης, όταν έπαιρνε τα συχαρίκια για τον ερχομό του αρσενικού εγγονού, κουνούσε θλιβερά το κεφάλι του μονολογώντας: "Εάν τύχει και γλυτώσουμε τώρα από το τουρκικό μαχαίρι, αυτό το παιδί θα μεγαλώσει, θα παντρευτεί, θα κάνει παιδιά, αλλά ποτέ ούτε εκείνος ούτε εκείνα δεν θα δουν τη λευτεριά μας". Ευτυχώς η "προφητεία" του παππού του, δεν επιβεβαιώθηκε! Το παιδί που γεννήθηκε την ώρα της φυγής και της μεγάλης σφαγής, έγινε στρατάρχης του ’21 και πολέμησε για το ύψιστο αγαθό που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα: Την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ειρωνεία της τύχης ή το οξύμωρο του πράγματος; Δεν ξέρουμε. Αλλά ένα είναι σίγουρο: ευτυχώς για όλους τους Έλληνες, πόσο λάθος είχε ο παππούς του!!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Διαβάστε περισσότερα »"4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1843... Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΣ... Ο ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ, ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ, ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ!"

Φεβρουάριος: ο μήνας των καθαρμών


Φεβρουάριος ή Φλεβάρης
Ονομασία του μήνα Φεβρουαρίου
Ετυμολογία μήνα: Ο Φεβρουάριος παράγεται από το λατινικό ρήμα februare, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω, αποβάλλω τα καθάρματα.
Ο Φεβρουάριος προστέθηκε στο Ρωμαϊκό έτος σαν ο τελευταίος μήνας από τον Πομπίλιο Νουμά.
Είναι μήνας διαβατήριος και αποκαθαρκτικός. Το 153 π,χ. μεταφέρθηκε στη θέση που έχει σήμερα (δεύτερος μήνας του έτους), και σε αυτή τη θέση διατηρήθηκε και στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Στη διάρκειά του οι Ρωμαίοι διοργάνωναν τελετές καθαρμών και εξαγνισμών.
Η λατινική λέξη februa σημαίνει καθάρσιος-καθαρκτικός και το ουδέτερο πληθυντικού februa, σήμαινε
όχι μόνο καθαρτήριος, αλλά και συγκεκριμένα ειδική γιορτή που γίνονταν τον μήνα Φεβρουάριο.
Ο μήνας λοιπόν που περιλάμβανε τους καθαρμούς ονομάστηκε Februarious mensis και μετά από παράλειψη του mensis (μήνας) έμεινε η λέξη Φεβρουάριος.
Η Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος αναφέρει ότι ο Φέβρουος ήταν ο θεός των νεκρών και η Φεβρούα ήταν η θεά που επόπτευε τους καθαρμούς και τους εξαγνισμούς.
Ο μήνας Φεβρουάριος ήταν αφιερωμένος λοιπόν από τους Ρωμαίους στον εξαγνισμό και επιπρόσθετα, επειδή ήταν πολύ βροχερός τον είχαν αφιερώσει στον Ποσειδώνα.
Ο Φεβρουάριος αντιστοιχούσε προς τον αττικό μήνα Ανθεστηριώνα.
Με την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολόγιου (46 π.χ.) περιορίστηκαν οι μέρες του μήνα αυτού από 30 που ήταν ως τότε σε 29, και την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου του αφαιρέθηκε μια ακόμη ημέρα, που προστέθηκε στον μήνα Αύγουστο προς τιμήν του Αυτοκράτορα.

Ονομασίες λαϊκές για το μήνα Φεβρουάριο

Για να συντονιστεί το ημερολόγιο των 365 ημερών προς το ηλιακό έτος, καθιερώθηκε η αύξηση των ημερών του Φεβρουαρίου κατά μια, κάθε τέσσερα χρόνια.
Ο λαός μας τον αποκάλεσε Κουτσοφλέβαρο, επειδή έχει 28 ημέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 29. Κάθε τέσσερα χρόνια που έχουμε δίσεκτο έτος, ο λαός μας πιστεύει ότι είναι κακότυχο. Το δίσεκτο έτος δεν πρέπει να φυτεύουν αμπέλια οι γεωργοί ούτε να γίνονται γάμοι ούτε να χτίζονται σπίτια.
Λέγεται επίσης Φλιάρης, Ληψομήνας, Κουτσός, Κουτσούκης ή Μικρός (Κύπρος).
Στον πόντο τον Φεβρουάριο τον ονόμαζαν συνήθως Κούντουρος, γιατί έχει κοντή ουρά, αφού είναι λειψός σε σχέση με τους άλλους. Επίσης σε κάποια μέρη λεγόταν Κούτσουρος, διότι κατά κάποιο τρόπο είναι κουτσουρεμένος.
Οι δύο λέξεις Φεβρουάριος, Φλεβάρης δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους άσχετα αν συμπτωματικά ταιριάζουν τόσο ώστε η μια να προέρχεται από την άλλη.
Το ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ είναι ρωμαϊκό από τους Ρωμαίους θεούς Φεβρούα των καθαρμών και Φέβρουο των νεκρών.
Το ΦΛΕΒΑΡΗΣ βγαίνει από τη λαϊκή ελληνική παράδοση και έχει σχέση με τις φλέβες της γης. Ο λαός μας κατά τον Δ.Σ. Λουκάτο, παρετυμολόγησε τον μήνα και τον ονόμασε Φλεβάρη, επειδή «ανοίγει τις φλέβες του» και γεμίζει τη γη νερά.
Κατ' άλλους λέγεται Φλεβάρης, γιατί παγώνει τις φλέβες της γης. Στη Θράκη υπάρχει το ρήμα φλεβαρίζω= πλημμυρίζω, επειδή τα χωράφια «φλεβαρίζουν από τις βροχές
Λέγεται και τρυγητής γιατί στον αγροτικό βίο, ο Φλεβάρης είναι ο μήνας των αμπελιών. Τότε γίνεται το κλάδεμα, το καθάρισμα και το τσάπισμα των αμπελιών. Τότε βάζουν και καταβολάδες, δηλαδή φυτεύουν αμπέλια (εκτός και αν είναι δίσεχτος ο χρόνος). Για αυτό του το περιεχόμενο ο Φλεβάρης λέγεται όπου είναι ανεπτυγμένη η αμπελουργία και Κλαδευτής.
Για τον άστατο καιρό, ο Φλεβάρης λέγεται επίσης και Μεθυσμένος, γιατί δεν ξέρει τι κάνει.
Παρ’ όλα αυτά ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές είναι επίσης και προπομπός της άνοιξης, όπως μας λέει και η παροιμία: «Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει». Και μαζί με την οργιάζουσα φύση έρχονται και οι οργιαστικές τελετουργίες της Αποκριάς.

Γιορτές το μήνα Φεβρουάριο
Του Αγίου Τρύφωνα 1 Φεβρουαρίου. Ο άγιος Τρύφωνας θεωρείται φύλακας των αμπελιών.
Της Υπαπαντής 2 Φεβρουαρίου. Γιορτάζεται σε ανάμνηση της συναντήσεως του Συμεών με το παιδίον Ιησού (Λουκ., 2.25).
Τότε γίνονται προβλέψεις. «Ό,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής, θα βαστάξει σαράντα ημέρες». Αν είναι καλός ο καιρός στις 2 Φεβρουαρίου, ο βαρύς χειμώνας θα διαρκέσει πολύ ακόμα. Από τις 2 Φλεβάρη σταματούν οι γιορτές και μαζί η αργία και η σχόλη.
Του Αγίου Συμεών 3 Φεβρουαρίου. Ο Άγιος τιμάται από τις εγκύους, που έλεγαν παρετυμολογώντας: «για να μη γεννηθεί το παιδί σημειωμένο».
Του Αγίου Χαραλάμπους 10 Φεβρουαρίου.
Πρώτη Κυριακή της Αποκριάς «Οι μεταμφιέσεις και οι παράδοξοι χοροί των μασκαράδων γίνονται για να ξυπνήσουν τα πνεύματα της βλαστήσεως» .
H Καθαρά Δευτέρα eίναι μια πανάρχαιη γιορτή που σχετίζεται κυρίως με τις πομπές των Κατ' Αγρούς Διονυσίων αλλά και με ορισμένες Απολλώνιες ιδέες λατρευτικού περιεχομένου. Στις μέρες μας συνηθίζεται ο εορτασμός με ομαδική έξοδο στην εξοχή.
Αρχαίες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, Χόες. Στην Αττική γιόρταζαν τα πρώτα άνθη της αμυγδαλιάς με διαγωνισμούς οινοποσίας. Άνοιγαν τους πίθους με το κρασί (πιθοίγια) και γέμιζαν τις κρασοκανάτες (χόες). Νικητής ήταν όποιος άδειαζε πρώτος τον χουν που χώραγε περισσότερο από δύο λίτρα.

Ο Άγιος Κασσιανός γιορτή στο μήνα Φεβρουάριο

Κάθε τέσσερα χρόνια που το έτος είναι δίσεκτο, την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, δηλαδή στις 29 του μήνα, γιορτάζει ο Άγιος Κασσιανός. Η περίεργη αυτή γιορτή, έδωσε αφορμή για διάφορες λαϊκές ερμηνείες και περιπαίγματα.
Στη Μυτιλήνη, τη γιορτή του Αγίου Κασσιανού τη θεωρούν ως γιορτή των τεμπέληδων! Λένε μάλιστα: « του Κασσιανού γιορτάζουν οι οκνοί (οι τεμπέληδες)».
Η παράδοση από την Μυτιλήνη που εξηγεί τις παραπάνω εκφράσεις είναι οι εξής:
Μια μέρα που ο Χριστός γύριζε με τους Αποστόλους, έκατσε σε ένα μέρος να ξεκουραστεί. Πάνε τότε όλοι οι Άγιοι κοντά, για να του γυρέψουν δουλειά. Πάει ο Άι- Νικόλας και του λέει:
_ Χριστέ μου για πες μου, τι να κάνω;
Λέει τότε ο Χριστός:
_ Πήγαινε να δεις ποια καράβια και καΐκια βολοδέρνουν και απέ να τα σώζεις.
Πάει ο Άι - Τρύφωνας και του λέει:
_ Εγώ τι θέλεις να κάνω;
_ Αμ' το κλαδευτήρι το'χεις στη μέση σου και κρέμεται, τι ρωτάς λοιπόν; Πήγαινε στα χωράφια και στα αμπέλια και κάνε τη δουλειά σου. Διώξε τις αρρώστιες απ' τα δέντρα κι όλα τα κακά!
Ένας ,ένας πήγαν όλοι οι Άγιοι στο Χριστό και ανέλαβαν τη δουλειά τους. Πίσω, πίσω πήγε και ο Άγιος Κασσιανός και λέει:
_ Εγώ Χριστέ μου, τι να κάνω;
Γέλασε τότε ο Χριστός, δε βάσταξε και του ‘πε:
_ Αμ' εσύ είσαι που είσαι οκνός! Φύλαγε λοιπόν το Φλεβάρη! Κι άμα δεις και τραβάει είκοσι εννιά, έμπα μέσα στο είκοσι εννιά και κάνε τη δουλειά σου. Πάλι, σα δεν έχει είκοσι εννιά , κάτσε απ' όξω.

Γεωργικές εργασίες το μήνα Φεβρουάριο
Φυτεύουν πατάτες.
Προετοιμάζουν τα χωράφια για να σπείρουν ανοιξιάτικα σιτηρά και
ενισχύουν τα φθινοπωρινά λιπαίνοντάς τα.
Κλαδεύουν αμπέλια και δέντρα.
Καθαρίζουν τα μαντριά.
Συντηρούν την κοπριά σε λάκκους.
Σβαρνίζουν τα χωράφια.
Διαβάστε περισσότερα »"Φεβρουάριος: ο μήνας των καθαρμών"